Los bericht bekijken
Oud 20 september 2010, 18:33   #137
ministe van agitatie
Eur. Commissievoorzitter
 
ministe van agitatie's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 9 november 2006
Berichten: 8.593
Standaard

Los van het gekissebis hier, enkele bedenkingen:

Ik denk dat er een belangrijk nieuw element in de onderhandelingen naar boven is gekomen, met name de eis van Netanyahu dat de Palestijnen Israël erkennen als staat van het Joodse volk.

Het is weinigen opgevallen, maar die eis is iets heel anders dan de eis tot loutere erkenning van de staat Israël.

Het is bijzonder veelzeggend en verhelderend. Het wijst namelijk op het feit dat Netanyahu mogelijk niet langer geloofd in de twee statenoplossing. Ik verklaar me nader:

De settlers en kolonies op de Westbank en in Jeruzalem zijn definitief. Ze worden verder uitgebreid en er is in Israël onvoldoende druk en niemand voelt de noodzaak om er een eind aan te maken. Dat zal dus ook niet gebeuren. Israël voert een politiek van facts on the ground, dat is al zeer lang hun strategie en ze zijn daarin zeer succesvol. Maar misschien met onverwachte en onvoorziene gevolgen. Bijvoorbeeld wat de nederzettingen betreft.

We hebben kunnen zien hoe moeilijk en pijnlijk (traumatiserend zullen sommigen zeggen) de ontruiming van de weinige nederzettingen in Gaza was. Het ging om relatief weinig plaatsen en relatief weinig mensen. Een herhaling daarvan op grote schaal is niet alleen onwaarschijnlijk, het lijkt me onmogelijk. Het is politiek onhaalbaar, praktisch onuitvoerbaar en politioneel of militair onhandelbaar. De nederzettingen, kolonies en settlements op de Westbank en in Jeruzalem (en de omgeving ervan) zullen dus blijven.

Dat maakt de stichting van een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk. Los van het feit dat er nu al twee Palestijnse enclaves bestaan die met elkaar in de clinch liggen en geen eenheid vormen, bestaat het Palestijnse territorium uit een lappendeken zonder corridors, omsingeld en van elkaar afgesneden door muren, grenzen, 'Palestijnenreine' wegen, en andere obstakels, kolonies, settlements, enz.

Als een onafhankelijke Palestijnse staat onmogelijk is, is er geen sprake van een twee-staten-oplossing. Er rest dan maar één oplossing op lange termijn: een eenstaat-oplossing. En dat idee wordt steeds vaker hardop uitgesproken. Het lijkt ook onafwendbaar.

In die zin moeten we de eis van Netanyahu begrijpen, denk ik. Want als er een eenstaat-oplossing uit de bus komt (waar ik voorstander van ben) dan is het de Israëli er alles aan gelegen om het Joodse karakter van die staat te behouden. Ondanks de aanwezigheid van bijna een miljoen Arabieren en een belangrijke minderheid christenen. Het is de enige manier waarop Israël als Joodse staat kan overleven.

Want dat is een kwestie van demografische cijfers: er leven ongeveer 6 miljoen Joden in Israël. Onder hen leven ongeveer 1 miljoen Palestijnen en in Gaza en de Westbank en Jeruzalem leven nog eens 4 miljoen Palestijnen. Bovendien is de bevolkingsaangroei bij de Palestijnen veel groter dan bij de Joden en zullen die cijfers dus nog meer naar elkaar toegroeien.
Er niet bijgerekend, zijn de Palestijnse vluchtelingen (naar schatting 4 miljoen) die vandaag in buurlanden in vluchtelingenkampen leven en daar gediscrimineerd worden en zich niet (kunnen) integreren en die (althans theoretisch) volgens de VN-resolutie die Israël bekrachtigd heeft, onder voorwaarden recht hebben op terugkeer naar hun geboortegrond of -dorp.

Israël heeft dus in essentie een demografisch probleem dat op termijn alleen kan opgelost worden door Israël niet alleen als onafhankelijke staat te laten herkennen (met eventueel een zeer grote Palestijnse minderheid) maar als een louter Joodse staat of staat van het Joodse volk.

Het zal niemand verbazen dat deze eis voor de Palestijnen, Egypte (Mubarak heeft er zich al tegen uitgesproken. Hij is nochtans bondgenoot van de VS en in mindere mate van Israël), de Arabische Liga en zelfs Mohamed Abas compleet onaanvaardbaar. Netanyahu heeft nog nooit toegezegd een Palestijnse staat te zullen erkennen maar eist nu al dat de Palestijnen Israël als een louter Joodse staat erkennen. Hij blaast daarmee de vredesonderhandelingen op. Ik meen derhalve dat het een maat voor niets wordt.

De kern van de zaak is een zoals de doorgaans gerespecteerde Pulitzer-prize winnaar en conservatief journalist - en één van de felste verdediger van Israël - George Will schreef:

Citaat:
A few Israelis hope that occupation will become annexation. They are not facing demographic facts. There are 700,000 Arabs on the West Bank, where the average age is under 30 and the birth rate is high. Annexation might eventually produce an Arab majority in expanded Israel. Such a state could not be both democratic and Jewish.
__________________
• نريد ثورة- • we want revolution •

ministe van agitatie is offline   Met citaat antwoorden