[Jos Verhulst]

Ik gebruik het woord multikul, omdat ik het begrip ‘multiculturele samenleving’ inderdaad kul vind: het is een contradictorische term, geïmporteerd uit de Amerikaanse politiek-correcte keuken en hier te lande door de politieke klasse nagepapegaaid. Van enige aansporing om de uitdrukking ‘multikul’ ingang te doen vinden heb ik nooit gehoord, en ik heb nooit enig ‘TeKoS-nummer’ in handen gehad. En wat is er perfide aan om te zeggen, dat het waarden- en normstelsel van een samenleving, dat aan de basis ligt van de rechtscreatie in die samenleving, de kern en de grond uitmaakt van de cultuur van die samenleving? Ik vind het juist perfide om dat NIET te zeggen.

Ik beweer nergens dat vreedzaam naast elkaar bestaan van culturen per definitie onmogelijk is. Ik vermeld expliciet de mogelijkheid van een multiculturele naast-elkaar-leving en ik zeg nergens dat zulks per definitie tot oorlog of geweld moet leiden (anderzijds geloof ik ook niet in uw dogma, dat er ‘steeds een leefbaar model mogelijk is’; in sommige gevallen zal het naast elkaar leven vreedzaam kunnen, in andere gevallen niet). Ik beweer wel dat culturen die een grondig verschillend normen- en waardenstelsel hebben, niet tot een gemeenschappelijk rechtsysteem kunnen komen, terwijl zo’n uniform rechtsysteem juist kenmerkend is voor een SAMENleving. Ik herhaal: als je één cultuur hebt die zegt dat alle mensen in rechte gelijk zijn, en je hebt een andere cultuur die zegt dat mannen meer waard zijn dan vrouwen, dan kun je onmogelijk een rechtssysteem creëren dat het normenstelsel van beide culturen weerspiegelt. Mannen en voruwen zijn ofwel in rechte gelijk, ofwel in rechte ongelijk; de twee samen kan niet. Idem dito voor scheiding tussen staat en godsdienst, voor vrijheid van spreken of muilkorfwetten enz. Dat lijkt me de evidentie zelve, een evidentie die door de multikul-ideologen onder tafel wordt geveegd.


Ik verwerp terzake ook nadrukkelijk uw suggestie: “mits de nodige aanpassingen aan beide zijden...” De ene wil gelijkheid, de andere ongelijkheid; moet je dan, via aanpassing langs ‘beide zijden’ een beetje ongelijkheid invoeren? Dat is pas perfide. Daar gaat het juist om: het recht van een samenleving om een eigen cultuur, zonder verplichte ‘aanpassingen’, vanuit de eigen dynamiek verder te ontwikkelen, wordt door de politiek-correcte ideologie ontkend. Iedereen moet zich maar ‘aanpassen’ aan de gemeenschappelijke brij die het globale kapitalisme welgevallig is. Ik wens mij helemaal niet aan te passen aan andere culturen waarvan ik het waardenstelsel obscurantistisch vind; ik wil mij ook niet aanpassen aan de holle non-cultuur van de politiek-correcten die alleen maar de belangen van het globale kapitalisme weerspiegelt; en ik wil de verworvenheden van de Verlichting, richting democratie, vrijheid van spreken enz. consequent doorontwikkelen.

Ik geloof ook niet in het relativisme, volgens hetwelk 'normen en waarden louter afspraken' zijn. Indien morgen wordt besloten dat het recht zal worden gebaseerd op de norm 'folteren is OK', dan is dat een objectieve achteruitgang ten opzichte van de huidige situatie, wat je met name zult kunnen vaststellen wanneer jij diegene bent die gefolterd wordt. Normen en waarden zijn niet relatief; de ene norm produceert objectief meer leed dan de andere. In samenhang daarmee zijn ook niet alle culturen noodzakelijkerwijs gelijkwaardig.