[Supe®Staaf]

Een ijzersterk argument van de rabiate vreemdelingenhaters, is het vaakgehoorde, terechte verwijt van minorisatie en discriminatie van vrouwen in sommige culturen vreemd aan de onze. Dit inconveniënt hoeft niet echt een beletsel te zijn, voor mensen uit die andere gemeenschappen, om naadloos, zonder al teveel aanpassing te integreren in onze samenleving. Waarom niet? Omdat onze cultuur in de realiteit, bij nader inzien, haast even vrouw-onvriendelijk is als de hunne.
Ter staving hiervan een paar exempels:

POLITIEKE DISCRIMINATIE
In andere culturen dan de onze is er geen plaats voor de vrouw op bestuurlijk vlak.

Volkomen waar. Hier echter nauwelijks meer. Getuige de paar krampachtige pogingen (ritsprincipe, hier en daar een excuustruus) om de schijn op te houden als zou de vrouw hier politiek ook maar iets in de pap te brokken hebben.
Eveneens breng ik graag in herinnering dat het nog maar sinds enige tientallen jaren is, dat de vrouw alhier meegeniet van het algemeen enkelvoudig stemrecht.


DISCRIMINERENDE KLEDINGSVOORSCHRIFTEN:
De fameuze stigmatizerende burqua, waar menig racist evenveel last schijnt van te ondervinden als de gebruikster van het onding.

Hiertegenover is het niet moeilijk om te stellen, dat we onze vrouwen met de hulp van modekoningen (vaak machtiger dan een religieuze heersers) eveneens een nefast kledingspatroon opdringen, fnuikend zowel voor hun lichamelijk als geestelijk welzijn.
De fameuze hoge naaldhakken, dodelijk voor een vrouwerug op langere termijn, pijnlijk eng en knellend aan de toppen van de tenen onmiddelijk bij het dragen, werden hier opgedrongen aan het vrouwelijke bevolkingsdeel, enkel opdat wij met geile blikken, hun smakelijke gespannen konthelftjes zouden kunnen nastaren, sensueel wiebelend bij het geforceerd elegant rondstruinen op die ondingen. Voor wie nu molenwiekend komt aandraven dat deze westerse marteltuigen uit het straatbeeld aan het verdwijnen zijn, gauw even erop wijzen dat de vervangende toestellen (schoenen met plateauzolen) zo mogelijk nog nefaster voor de rug blijken, en dit zelfs op korte termijn.
Wat gedacht van de knellende rijgcorsetten? Door mannen enkel eens aangegespt tot carnavalesk vermaak voor één dag, hebben ze hier decennialang onze vrouwen grover in hun fysieke vrijheid belemmerd, dan menig dwangbuis. Enkel opdat des dames' silhouette zou voldoen aan het van de pot gerukte ideaalbeeld van de wespetaille, waaraan de meesten onder sociale dwang met zware tegenzin gehoorzaamden.
Als klap op de vuurpijl nog eventjes aanstippen: de rok. Is er discriminerender kledingstuk denkbaar? In vele bedrijven, kantoren, onderwijsinstellingen........ nog steeds een vereist, zoniet reglementair verplicht onding voor het vrouwelijk personeel. Een kledingstuk dat elke draagster degradeert tot een quasi publieke vrouw, op elk moment klaar om op haar meest intieme plaatsen gegrepen en bepoteld te worden. Zoiets vereisen is zwaar discriminerend, en een regelrechte schande voor onze westerse samenleving.


FYSIEKE INTIMIDATIE EN DISCRIMINATIE:
De allochtone vrouwen zijn het slachtoffer van de losse handjes van hun echtgenoot, en worden in sommige afrikaanse landen fysiek verminkt (besnijdenis)

Welke brave westerse huisvader heeft nog nooit zijn vrouw des huizes, met een welgemikte trap onder de kont, teruggestuurd naar haar fraai ingerichte keuken, alwaar ze (althans volgens het vlaamsblok) thuishoort? Reeds menige hitsige blanke jongeman bezorgde zijn verloofde extra blauwe oogschaduw, wanneer haar liederlijk gedrag met andere kerels zijn teewater deed overkoken. Hoeveel blanke vrouwen smaakten al niet het twijfelachtige genot om met het volkomen verpieterde avondeten als hoofddeksel, jankend naar de buurvrouw te moeten vluchten, wanneer manlief ladderzat en allesbehalve welgezind thuiskwam en voor geen rede meer vatbaar bleek?
Op menig operatietafel in westerse klinieken, mutileren psychopatische chirurgen (die zichzelf het epitheton esthetisch opplakken!!) de borsten, aangezichten, en weelderige kont- en dijpartijen van onze vrouwen, enkel om hen in overeenstemming te boetseren met een uit de lucht gegrepen schoonheidsideaal.
En om het plaatje compleet te maken: welke origine, welk ras, en (o schande) welke nationaliteit heeft één van de grootste monsters uit vorige eeuw? Een monster dat niet alleen vrouwen, maar bovendien minderjarige kindvrouwtjes mishandelde, verkocht, sexueel misbruikte, en ombracht door ze in zijn speciaal daarvoor geconstrueerde kelder de gruwelijke hongerdood te laten sterven. Een monster dat een eeuw verder nóg steeds op zijn proces zit te wachten, ondanks het feit dat de slachtoffers (geen controversiële politieke figuren, maar onschuldige kinderen!) onder het oog van talloze camera's uit zijn eigenste behuizing werden geplukt. "Welk ras, origine en nationaliteit bezit Dutroux alweer", zo polstte ik? Juist: hij is een blanke, westerse, belg.

Laat ons dus rustig concluderen dat het naar elkaar toegroeien in een multicultureel model niet eens zó een grote stap is. De kloof allochtoon-autochtoon is véél kleiner dan menig mysoxeen ons wil doen geloven. Die vermeende verschillen worden enkel in de (goedkope) verf gezet, om de stemmetjes te ronselen van mensen die zich nogal makkelijk iets laten aanpraten, zonder eerst eens in eigen boezem te kijken. Wij doen heus niet onder op het vlak van be(mis?)handeling van onze zwakke sexe. De oude arabische spreuk: "Ros uw vrouw elke dag eens stevig af, als jij niet weet waarom, dan zal zij het wel weten", kan in menig vlaams gezinnetje rustig de muur sieren, ter vervanging van de melige Bond-Zonder-Naamspreuk.
Het water is echt niet zo diep als men ons wil wijsmaken, zo althans ziet het:

Superstaaf®