Inderdaad, ik was onlangs in Roeselare en ben daar op goed geluk een café binnen gestapt... jezus, en ik beschouwde mezelf als West-Vlaming.
De woorden werden er uit gebraakt.
Nog een stukje de Paeuw voor de liefhebbers:
WELVOEGLIJKHEIDSEUPHEMISMEN
De welvoeglijkheidseuphemismen worden aangewend om het noemen te vermijden van al wat onbetamelijk of vies is, of wat het schaamtegevoel kwetst. Het voldoen van natuurlijke behoeften en andere physiologische verschijnselen worden zoo maar niet eenvoudig met hun oorspronkelijken naam aangeduid. In het aanwenden van de euphemismen straalt natuurlijk de min of meer hooge graad van fijngevoeligheid bij den spreker door.
Professor De Vooys geeft dienaangaande het volgende typische voorbeeld: << Een boerenarbeider die met den koestal vertrouwd is en een mindere fijnen neus heeft dan een stadsheer, vindt in een woord als str...t niets aanstootelijks. Een trapje hooger zal men
stank en
stinken nog aanvaarden. Weer iets hooger kan
zweeten er nog door, dat voor dames al onaannemelijk wordt, en voor
transpireeren moet wijken. Bij uiterste verfijning gaat men spreken van
geéchauffeerd, van
chemise en moet zelfs
verschoonen wijken voor
changeeren. Preutsche dames vermijden zelfs het woord
broek. >> Zóó ver willen wij nu de zaak niet drijven.