Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lombas
Dat is mijn grote schrik, dat ik er eveneens spijt van ga hebben, of erger: dat ik de studie niet volhoud, en met helemaal niets overblijf.
|
Nooit je verlangen opgeven, nooit.
Anderzijds zou ik ook niet zomaar meestappen in het m.i. nogal naïeve discours van Anna List. Je zal toch wat je verlangt nooit kunnen halen want het (benaderen van het) behalen van wat je verlangt zal de modaliteit van je verlangen veranderen.
Ik zit zelf in een soortgelijke situatie, maar heb wel als voordelen (nu ja, voordelen...) dat ik momenteel nog niet over een hoger diploma beschik en dat de richtingen die ik momenteel zou wil doen best wel via een examencontract zou kunnen afleggen. Ik heb zelf het voornemen genomen om dit jaar buiten mijn job iets op te starten waar ik genoeg inkomsten zou uit kunnen halen om volledig van te kunnen leven en waarin ik een voldoende grote vrijheid zou in hebben qua tijds-allocatie.
Moest dat lukken, dan zeg ik volgend jaar mijn reguliere job op en ga studeren. Moest dat niet lukken, zal ik hoogstwaarschijnlijk alle drie doen en een tijdje doorbijten.