Een opvallend opiniestuk in De Standaard vorig weekend. Emmanuel Gerard, een professor van de KULeuven, stelde terecht vast dat de hoge scores voor N-VA in de peilingen niet betekenen dat dit een “volkspartij” is geworden. “Toen de CVP in 1999 van haar troon werd gestoten, werd het plots de ambitie van de VLD om een volkspartij te worden. Dat was de partij die er waarschijnlijk het minst voor in aanmerking kwam, maar alles draaide rond de strijd om het leiderschap. Een grote partij werd per definitie beschouwd als een volkspartij, en dus een partij van het centrum, die als spelverdeler zou kunnen optreden. De 'brede volkspartij' van tien jaar terug was echter een lege doos en drukte vooral een electorale ambitie uit.”
De prof stelt dat een volkspartij vooral stond voor een partij die zich boven de tegenstelling arbeid-kapitaal plaatste en die de maatschappelijke diversiteit in eigen schoot organiseerde. Waar staat de N-VA met haar 33% vandaag? “De N-VA staat rechts. Haar lokale inplanting neemt toe, maar haar relaties met het sociale middenveld worden door dat laatste als weinig vriendelijk ervaren. Haar contacten met de werkgevers verlopen beduidend gemakkelijker dan met de vakbonden en dat is slechts een understatement.”
Bron:
politics.be