Er bestaat zelfs islamofobie in islamlanden. Deze middag zag ik op Nederland 2 de documentaire Lion Women over de onderdrukking van vrouwen in Iran. Hierbij een korte inhoud :
Sinds de revolutie van 1979 heerst de Sharia in Iran en worden vrouwen onderdrukt, vervolgd en gediscrimineerd. Het verhaal van de Iraanse vrouwenbeweging en haar strijd voor democratie en mensenrechten, culminerend in de bloedige onderdrukking van de protesten van honderdduizenden Iraanse burgers tegen de controversiële presidentsverkiezingen, die volgens de oppositie met fraude werden gewonnen door de huidige president Ahmadinejad.
Eén van de verhalen ging over een 16-jarige meisje dat veroordeeld werd wegens overspel (!!) met een 51-jarige man. Het kind werd ter dood veroordeeld, al was zij niet meerderjarig want de rechter verklaarde dat ze 22 was omdat haar boezem te sterk ontwikkeld was voor iemand van 16. Het verhaal van de 11-jarige Leila vertelt hoe dit kind door 3 mannen verkracht en vermoord werd, toen haar familie een rechtszaak wou inspannen tegen de verdachten, moest de familie zelf de gerechtskosten betalen, dat is nu eenmaal zo, want het slachtoffer is toch maar een vrouw. Eén man is in Iran zoveel waard als twee vrouwen!
Eén van de belangrijkste personages in de documentaire was de Nobelprijs-winnares Shirin Ebadi. Zij was vroeger rechter en stond volledig achter de revolutie tegen de shah in 1979, maar zo gauw het nieuwe bewind aan de macht kwam moest zij plots een hoofddoek dragen, iets wat zij vroeger nooit gedaan had, daarna werd zij gedegradeerd tot griffier want een vrouw kan toch geen recht spreken. Zij kreeg het hoe langer hoe moeilijker maar bleef strijden voor vrouwenrechten. Tenslotte kreeg zij voor haar werk als mensenrechtenactiviste in 2003 de Nobelprijs voor de Vrede. Dat maakte op de Iraanse autoriteiten geen enkele indruk.
De vrouwen in Iran zijn bang, zij leven in voortdurende angst. Zij weten wat de islam en de sharia werkelijk betekent. Zij lijden aan islamofobie … en met reden.
Degenen die nog durven strijden voor gelijke rechten zijn doodsbang en hun moed om toch vol te houden is haast ongelooflijk. Zoals op het einde van de documentaire gezegd werd : de enige overblijvende èchte mannen in Iran zijn … de vrouwen.