Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel
Hoe? Ze zijn niet langer het product van menselijke arbeid. Niemand kan dat nog langer voor zich claimen zoals niemand zich de aarde kan toeeigenen.
|
Kijk, jij gaat uit van een axioma: "het enige wat waarde heeft is arbeid" en dan ga je je axioma "aantonen" door daarvan uit te gaan. Het punt is dat mensen dingen kunnen bezitten, en dus kunnen beslissen wat zij daarmee doen. Bij eigendomsrecht komt ook het recht om TOEGANG tot die eigendom te ontzeggen.
Hoe we tot dat eigendomsrecht komen is een aparte discussie, maar voorlopig nemen we aan dat eigendomsrecht bestaat, en dat een individu dus dingen bezit waarvan hij op rechtvolle wijze anderen de toegang van kan ontzeggen.
Indien die eigendom nu als een produktiemiddel kan gebruikt worden door anderen, dan moeten die anderen die eigenaar nog VERLEIDEN om de TOELATING te bekomen om die eigendom te gebruiken.
Hoe ze het doen heeft geen belang, maar het zal ergens neerkomen op de overdracht van waarde naar die eigenaar toe, want dat is de enige geweldloze manier om iemand zijn akkoord te bekomen.
De mate waarin anderen nu bereid zijn om waarde over te dragen aan die eigenaar om van die eigenaar die toelating te bekomen voor een zekere tijd, dat is de waarde van de HUUR van die eigendom. Noem het de RENTE op die eigendom. Bij definitie.
Anders is die eigenaar niet te overtuigen om zijn toelating voor een zekere tijd te geven. En daar stopt het verhaal eigenlijk.
Een ondernemer weet dat hij de produktiviteit van arbeid kan verhogen door het aanwenden van bezittingen van een andere gedurende een tijd, maar hij heeft daarvoor de toelating nodig van de eigenaar van die bezittingen. In de mate dat die ondernemer denkt dat hij de produktiviteit van arbeid zoveel gaat kunnen verhogen en dus zoveel meer waarde produceren met die toelating, is hij ook bereid om een deel van die waarde af te staan aan de eigenaar van die middelen om die tot de toelating te verleiden van dat bezit.