[Nexer]

Titel van een krantenkop van de Standaard.

http://www.standaard.be/artikel/deta...kelid=5N31KNB4

Terwijl half Athene nog slaapt, zwaait om halfzes in de ochtend de ijzeren poort van het hoofdpolitiekantoor in Petrou Ralli open. Vijftien migranten, hoofdzakelijk uit zwart Afrika, worden stilzwijgend naar binnen geleid. Ze zijn vandaag bij de gelukkigen die hun asielaanvraag mogen indienen. Honderden anderen druipen af. Zij moeten een week wachten om hun kans weer te wagen.

Elke zaterdag speelt zich hier hetzelfde ritueel af. Of liever, dezelfde loterij. Terwijl honderden migranten een hele nacht aan de poort wachten om hun asielaanvraag in te dienen, pikt de politie er 'sochtends telkens hooguit twintig uit. ‘We kunnen niet meer aan', zegt een politieman. Waarom, willen we weten. ‘Orders.'

Moest de VN het weten, ze zouden meteen een sanctie opgelegd krijgen.

Als u dacht dat de asiel- en migratiecrisis in eigen land alles slaat, dan heeft u het mis. Griekenland maakt het nog bonter. Van een beleid is er eigenlijk geen sprake. Asielaanvragen worden niet alleen bij willekeur aanvaard. De kans dat ze ooit worden goedgekeurd, is ook uiterst klein. Minder dan 1procent van de asielaanvragen in Griekenland krijgt een positief gevolg.

Erkenningscriteria zijn er niet. Het is de politiecommissaris die wikt en beschikt. Vaak doet hij dat na een gesprek met de asielzoeker dat niet langer dan vijf minuten duurt en zonder dat er een tolk aanwezig is. In de meeste gevallen hoort de asielzoeker niets meer van zijn aanvraag.

De Griekse politie kampt met een achterstand van 50.000 dossiers. Duizenden asielzoekers die er ooit in slaagden om hun aanvraag in te dienen, hebben een ‘pink card', waarmee het toegelaten is om te werken. Maar die kaart moet elke zes maanden worden vernieuwd, en ook dat is elke dag in Petrou Ralli een loterij.

Wat ik mij afvraag: als al die mensen wegtrekken uit land der herkomst... wie werkt daar dan in de fabrieken? Hoe produceert dat land inkomen, hoeveel exporteert en importeert het? Hoe kan het feitelijk blijven bestaan. Geen werkers is geen productie. Geen productie is geen inkomen en geen producten. Dat betekent dat er weinig import kan gekocht worden. Dat betekent dat alles duur is. Enz... neerwaartse spiraal...

Hasan Adel (46) zat goed een maand geleden in een grenspost opgesloten. We treffen hem op het Omonoiaplein in hartje Athene, waar veel vluchtelingen overdag proberen te overleven door hun eigen handeltje op te zetten. In voedsel. En in drugs.

‘Ik zat er met dertig tot veertig mensen opgesloten in een veel te kleine ruimte', zegt hij. ‘Mannen, vrouwen en kinderen en alle nationaliteiten zaten er bij elkaar. Het kamp bood plaats aan 150 mensen, maar er zaten er zeker 600. De politie deinsde er niet voor terug ons te slaan. We kregen ook geen eten.'

Toch klinkt Hasan niet hardvochtig. ‘Ik begrijp de politie. Ze is niet opgeleid om de immigratie het hoofd te bieden. Ik kom uit Tunesië, maar vertelde dat ik uit Palestina kwam omdat ik dan niet naar mijn land zou kunnen worden teruggestuurd. Uiteindelijk werd ik als Algerijn geregistreerd. Dat bleek geen vergissing te zijn. Toen ik in het detentiekamp zat, bleek iedereen de Algerijnse nationaliteit gekregen te hebben. Het kon de politie gewoon niet schelen wie we waren.'

De toestanden zijn inderdaad niet menselijk. De vraag die ik zou willen stellen is: is het het waard, in vergelijking met de reden waarom je gevlucht bent? En wat moet er feitelijk gebeuren in die landen die men ontvlucht, zodat die wel weer een plaats worden waar het fijn leven is?

Na enkele nachten kreeg Hasan een ‘white card' met daarop de boodschap – in het Grieks – dat hij het land binnen de dertig dagen moest verlaten. ‘Maar enkele dagen later stond ik al in Athene, met dank aan de politie', zegt hij lachend. De ironie van het gegeven is hem niet ontgaan. Verschillende migranten bevestigen Hasans verhaal. Terwijl de politie hen aan de grens moet tegenhouden, helpt ze hen tegen een vergoeding in Athene te geraken.

‘Een busrit tot aan het centraal station kost 80 euro. Wie niet kan betalen, wacht tot hij genoeg geld heeft. Wie slechts de helft kan betalen, wordt onderweg in Thessaloniki gedropt. Maar vroeg of laat belandt iedereen in Athene', aldus Hasan.

Zo los je het natuurlijk nooit op. Corruptie ten top.

Even ontstaat er wat duw- en trekwerk, vooral wanneer de fotograaf beelden wil schieten. Gelukkig is Konstantis Kaburakis bij ons. Hij is dokter voor Action Against Poverty (ACTAP) – één zoals je ze niet vaak tegenkomt, met wilde haren en een motorfiets – en schuimt de pleinen af om te kijken wie medische problemen en hulp nodig heeft.

‘Ik heb het uitzicht van de stad snel zien veranderen', zegt Konstantis. ‘Tien jaar geleden kwam prostitutie slechts in enkele buurten voor. Nu zie je het overal. Migranten proberen te overleven door zichzelf te verkopen, voor seks of voor huishoudelijk werk. Deze pleinen zijn markten van menselijk vlees.'

Dweilen met de kraan open, vrees ik voor die man. En wat doet de VN ondertussen? Een brief sturen waarin staat dat ze boos zijn?

Op het gelijkvloers zitten tientallen migranten te wachten op een consultatie. ‘Jaarlijks komen hier 20.000 migranten om medische hulp vragen', zegt Nikita. ‘Zij kunnen gratis medicijnen krijgen. Gelukkig kunnen onze dokters de meeste kwaaltjes behandelen. Maar jammer genoeg zien we ook steeds meer ernstige verwondingen die het gevolg zijn van vechtpartijen. Migranten zijn steeds vaker het mikpunt van racisten.'

Nikita overdrijft niet. Diezelfde avond nog gooit een groepje neonazi's een zelfgemaakte bom op het voetpad voor de universiteit van Athene waar 25 Iraanse hongerstakers al 17 dagen actie voeren. Het projectiel ontploft niet. Eerder dit jaar had een Afghaanse jongen minder geluk. Hij stierf toen hij een bom in een tas langs de straat vond. Zijn zusje en moeder raakten gewond.

‘Jammer genoeg zijn dit geen alleenstaande gevallen meer', zegt Nikita. ‘Vorige week nog probeerden neonazi's onze tolk te vermoorden. De hoofstad wordt steeds vaker het toneel van rellen tussen rechtse groeperingen en migranten. Ik wil de politie niet beschuldigen, maar vaak grijpt ze niet in. Het is nu eenmaal makkelijker als anderen het vuile werk opknappen. Maar ook migranten raken onderling steeds meer slaags. Elke bende probeert zijn territorium te verdedigen.'

De politie redeneert: als we de neonazi's en de immigranten elkaar laten vermoorden, hebben we 2 vliegen in 1 klap. Dit is de wanhoop gepasseerd. Ge zoudt als politieman te depressief worden om uw werk nog te doen als ge daar midden in zat.

‘Het is hier gewoon te druk geworden', zegt Hasan Adel. We lopen hem opnieuw tegen het lijf bij de dagelijkse voedselbedeling, in de buurt van het Omonoiaplein. Op een veel te klein stukje grond staan meer dan duizend migranten aan te schuiven. De cateraar laat een uur op zich wachten en dat leidt tot ongerustheid. Gelukkig slaagt de kerkgemeenschap erin de rust te bewaren. ‘Het zou niet de eerste keer zijn dat de politie tussenbeide moet komen. De sfeer wordt steeds grimmiger.'

‘Dit kan niet blijven duren', zucht Nikita. ‘Aan dit tempo stevenen we regelrecht af op een catastrofe. Neem het van mij aan, tegen Kerstmis ontploft de boel hier.'

In 2005 ben ik in Athene geweest tijdens de zomermaanden. Vuilnisbelten die spontaan in brand vlogen waren alledaagse voorvallen. En dan kijken hoe een ongelooflijk aantal ratten er uit weg vluchtte(broekspijpen in uw kousen steken of ze klimmen langs uw been naar omhoog...) Constant demonstraties her en der. Overal mensen op banken. Vooral op de openen pleinen was het verschrikkelijk. Overal bedelaars en mensen die echt alles verkochten. Toen vond ik dat onmenselijk. Een normale weekdag op kalme momenten was daar wat wij hier een drukke editie van de eerste dag van de solden zouden noemen.

Wat moet dat daar nu geworden zijn, wat gaat er gebeuren, en hoe gaat politiek-correct Europa reageren?