Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
De oorbiecht kwam er maar pas in de ronde de vijfde en zesde eeuw, vooral onder invloed van de monniken van Colombanus die de eerste penitentiaalboeken invoerden op het vasteland. Daarin werd iedere boete en straf voor iedere zonde nauwkeurig vastgelegd. Dus om te weten welke straf de ‘zondaar’ te wachten stond, moest men in de boeken kijken. Maar men kon de straf niet vastleggen of opleggen indien de zondaar niet eerst zijn zonden opsomde. Dat deed deze laatste natuurlijk privé. Zo ontstond in onze gewesten de privé-biecht of de oorbiecht. En deze biecht werd in 1214 verplichtend gemaakt door het (4de) Concilie van Latheranen. Men werd van dan af verplicht één maal per jaar te biechten.
|
Dan is het merkwaardig dat we de individuele oorbiecht ook kennen in het oosters christendom. Ook de orthodoxen kennen trouwens de traditionele verplichte paasbiecht (Lateranen vond in die zin niets uit, maar bekrachtigde een bestaande traditie om minimum één keer per jaar voor Pasen te biechten).