[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Proficiat patrickve!
Je hebt gelukkig genoeg gezond verstand om te beseffen dat bij een 'herverdeling' van geld en het betalen belasting een machtsverhouding een rol speelt.

Eh, maar een vrije markt is NIKS ANDERS dan machtsverhoudingen, he. Het zijn machtsverhoudingen die rekening houden met de keuze van de machthebbenden en hun machtsgewicht, want een vrije markt is niks anders dan een vrijwillige overeenkomst tussen partijen. Nu is een overeenkomst altijd een compromis, en een compromis is altijd een gewogen som van wensen en macht.

Het enige verschil tussen belastingen en vrije markt prijzen is dat in het geval van belastingen, de macht absoluut is. Tegen de staat kan je niet op, die zijn macht is a priori onbegrensd.

Welnu, ben je ook van mening dat bij het verwerven van inkomsten vaak een machtsverhouding een rol speelt?

Uiteraard, het is het overeengekomen akkoord, nadat met elke wens, en elke vorm van macht, is rekening gehouden.

Als ik een brood wil kopen, en de bakker wil mij een brood verkopen, dan zijn onze a priori keuzes totaal verschillend: ik wil het brood gratis, de bakker wil het mij voor 1 miljoen Euro verkopen. Er is geen akkoord op die manier, en dat is in ons beider nadeel. De macht van de bakker over mij is dat hij de mogelijkheid heeft om uiteindelijk zijn brood niet, of aan een ander te verkopen. De macht die ik heb over de bakker is dat ik zijn brood niet, of bij een andere bakker ga kopen. Wat daar uit komt is een overweging van de keuzen die mij gelaten worden, rekening houdende met de machtsposities van mijzelf en de andere spelers. DAT compromis is niks anders dan de vrije markt.
Natuurlijk kan de bakker ook zijn geweer pakken, en dreigen van mijne kleine dood te schieten als ik zijn brood niet voor 1000 Euro koop. DAT is geen vrije markt meer, maar eerder de situatie van de staat die belastingen heft. Of, je kan stellen dat het nog steeds een vrije markt is, maar waarin 1 partij zoveel macht heeft dat haar eigen keuze volledig opgedrongen wordt. Zonder geweer is die bakker minder machtig, en is de overeenkomst anders. In een vrije markt komt de macht ENKEL MAAR van de keuzen die de acteurs zelf maken, en wordt er niet gedreigd (ttz, de enige dreigementen zijn dreigementen om zekere keuzen te maken, en die worden idealiter dan ook echt gemaakt, dus geen dreigementen meer, maar daadwerkelijke uitvoering ervan). De macht komt van de keuzemogelijkheden die de enen en de anderen hebben en die ze ook echt maken.

Dat wordt namelijk in enkele van de voorgaande posts terecht aangeduid. Dat Ierland 12% vennootschapsbelasting heft heeft niet de instemming van de hele bevolking.

Nochtans is het door een democratisch verkozen regering beslist...

Als directies de winst op een bepaalde manier verdelen of wegsluizen dan heeft de arbeider het nakijken.

Of als de arbeiders ontslag nemen en bij de concurrentie gaan werken, of daarmee dreigen en stakingen doorvoeren, dan heeft de aandeelhouder het nakijken. Weerom is het de intrinsieke machtsverhouding in de gemaakte keuzes die de verdeelsleutel beslist.

Niemand verwerft inkomsten zonder de tussenkomst en bemiddeling en hulp van anderen, de overheid, zijn klanten, zijn arbeiders of zijn trawanten in list en bedrog. De waarde van zijn bezit in geld wordt bepaald door de markt en niet door zijn eigen onafhankelijke goddelijke wijsheid en kracht.

Uiteraard. En die markt is het resultaat van alle individuele keuzen van alle individuele acteurs van de markt.

Het probleem van de verdeling van geld is gemakkelijk te begrijpen als je het vergelijkt met een feodaal systeem. Dat is gebaseerd op macht met een hiërarchie en verdeel en heers. Het kan niet bestaan zonder politie en leger die het volk onder de duim houden. In de moderne maatschappij moet het net andersom gaan: de rijken mogen bestaan bij de gratie van de armen. Arbeiders moeten toezien op een rechtvaardige verdeling van arbeid en inkomsten.

Eh, waarom moet EEN partij in het produktie proces van waarde het voor het zeggen hebben bij de verdeelsleutel ? Dan zie je wat er van komt: ze eigenen zich ALLES toe. Ze willen dat ENKEL arbeid vergoed wordt, en de andere produktiefactoren niet.

Het is, zoals je zei, een kwestie van filosofie. Deze filosofie is niet liberaal en inhumaan, maar eerder sociaal en humaan.

Hierarchie in ethieken weeral ?

Voor mij is:
humaan = hedonisme ;
sociaal = competitie tussen leden van de groep om sociaal belangrijke functies te bekleden (in tegenstelling tot solitairen die zich niks aantrekken van de "sociale ladder").

Dat is niet hoe de meesten tegen die termen aankijken, maar voor mij is het zo dat ik die zie.