[QuasiX]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Temeer daar het een antwoord op Andev was.
Die "jou" sloeg dus op Andev.

Je probeert nu Andev te manipuleren.

Hetgeen wat ik zei, was geen nieuws; Het was 3-de herhaling al.

Oorspronkelijk geplaatst door QuasiX

IK SPREEK MET JOU NIET MEER (Epilogue)

Ik ben een vreemdeling en het is een feit voor zolang dat ik me vreemd voel. En zolang dat ik me vreemd voel, wil ik me niet vreemd voelen.

Ik ga nu even mijn leven gewoon doorleven

Oorspronkelijk geplaatst door QuasiX

Integratie hangt er niet alleen van een vreemdeling af. Zelfs als een vreemdeling zijn best doet om zich te integreren, moet een "niet-vreemdeling" op een bepaald moment jou accepteren en verwelkomen. Het gebeurt nog steeds niet. Toch voor mij is het nog niet gebeurd. Ja, ik heb goeie vrienden (Vlamingen) hier in België. Maar het is nog niet genoeg. Een maand geleden had ik al aanvraag kunnen indienen voor een Belgische nationaliteit. Geen naturalisatie. Gewoon een aanvraag. Dat heb ik tot nu toe nog niet gedaan. En ik ben eigenlijk nog niet van plan. Ik voel me toch nog steeds vreemd; in een winkel, café, immo-kantoor, attractiepark, discotheek, op het strand, het net, bij een kapper, in een kerk, museum, theater, bioscoop, in Knokke enz. Ik voel me buiten al die haat-replica's en stress alleen in mijn woning, mijn auto, in mijn bureau op het werk en naast mijn enkele vrienden. En nu wachten. Wachten op het moment wanneer ik echt terug kan keren of wanner men misschien toch kan begrijpen dat jij ook een mens bent; gewoon een mens.
Prognose: In het begin kwamen meestal (niet iedereen natuurlijk) laaggeschoolde gelukszoekers, profiteerders en criminelen, dan kwamen er meer en meer hooggeschoolde en werkzame mensen naar België. Ik denk dat die hooggeschoolde en werkzame mensen (ik - toch) ook als eerst zullen terugkeren. Ik heb echt behoefte. Ik wil terugkeren. Geloof me, ik zal het doen als ik morgen hoor dat mijn leven daar niet langer in gevaar loopt. Dat zal toch ooit gebeuren. Nog pare jaren maximum. Het kan morgen ook gebeuren. En ik zal zelf voor mijn ticket met plezier betalen.
Mijn vrienden (Vlamingen) zijn altijd welkom bij mij in mijn land. Ik weet alleen dat er aantal "pagina's" van mijn jonge leeftijd gewoon afgescheurd werden.
Ik ben toch dankbaar aan de bepaalde instanties die mij geholpen hebben om mijn leven even uit het gevaar te brengen, maar al die jaren hebben me niet gelukkig gemaakt; ik heb gewoon mijn leven gered. ...