Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Toch klopt er iets niet, want hoewel er substituten zijn voor graan, zoals rijst, kan je je indenken dat die van dezelfde grootte-orde van nut zijn en dat die verzameling van substituten op zich een groot nut hebben (wat niet wil zeggen dat ze duur zijn of niet, want dat hangt af van de schaarste. Maar het nut is onloochenbaar gezien ze een primaire behoefte dekken). Blinkend spul waar je mooie juwelen kan van maken, zoals ijzer met een laagske goudverf of zo, zouden dus ook grosso-modo van dezelfde grootte orde van nut moeten zijn. Ze zijn dat niet.
|
Tis onmogelijk om een hiërarchie in waardeoordelen te maken. Je kan de waarde van graan (of het meta-waarde oordeel) niet boven het waardeoordeel van goud plaatsen. Waarom zou de waarde van graan stabieler zijn vergeleken met de waarde van goud? De geschiedenis leert ons het tegenovergestelde. Goudprijzen stegen, maar graanprijzen dalen. Graan is niet meer waard dan goud.
Hoe waardevol is het dekken van een primaire behoefte? Toch vast veel belangrijker dan het dekken van mijn behoefte van ijdelheid. Het lijkt logisch dat ik meer wil betalen voor een kilo graan die me in leven houdt, dan voor een klein gouden ringetje dat blinkt. De reden waarom graan niet meer waard is dan goed wordt gegeven door de theorie van marginale waarde. Als ik 0kg graan heb, dan wil ik veel betalen voor 1 extra kg. Als ik 1000kg graan heb, dan wil ik niet veel meer betalen voor 1 extra kg.
De combinatie van de marginale waarde en de subjectieve waarde zorgt ervoor dat het echt niet uitmaakt wat de oorsprong van iemands waardeoordeel is. En dus is de waarde van graan niet superieur aan de waarde van goud.