Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bebob
DE waarde van een goed is de waarde van de laatste eenheid die je verbruikt.
|
Nee, dat is de PRIJS.
Citaat:
|
De eerste liter water heeft grote waarde voor je, want die heb je nodig om te leven. De tweede liter heeft een iets kleinere waarde want die heb je nodig voor te koken, de derde liter om je te wassen, de vierde liter om je auto te wassen, de vijfde om het gras te sproeien...
|
Inderdaad. Het rare is dat die liters dus allemaal VERSCHILLENDE waarden hebben, en dezelfde prijs (namelijk de marktprijs van een liter water). Het is ook raar dat de waarde van een liter water voor het gazon voor mij totaal geen waarde heeft (want ik heb geen gazon), maar voor mijn buur die er een Engels gazon op nahoudt, wel veel waarde heeft. En toch betalen we alletwee dezelfde PRIJS voor die liter water.
Citaat:
Zo incorporeer je tegelijk vraag en aanbod in je waardeoordeel. Het is onzinnig om de waarde van lucht los te zien van het praktische oneindige aanbod dat het op onze planeet heeft. We zwemmen er letterlijk in. Lucht heb je nodig om te overleven, maar die ene extra liter lucht die ga je niet merken. Mensen nemen beslissingen in de marge. Ik hou mij niet bezig wat de waarde zou zijn van de eerste liter lucht die ik consumeer. Denkoefeningen in de zin van: wat zou ik willen betalen voor lucht als het schaars is, zijn een irrelevante oefening. Tis toch zot om de waarde van de eerste eenheid lucht te bekijken, die is zeer groot. Maar als je dat dan zou willen verkopen, dan wil niemand die waarde er voor geven.
Waarde mag je niet los zien van schaarste.
|
Dat is nu net wat ik wel doe, zie. Voor mij is "waarde" een concept dat los staat van schaarste. Waar jij het over hebt is PRIJS. Ik heb het over een ander concept, namelijk hoeveel "geluk" een zeker iets mij brengt. DAT is wat ik de "waarde" van iets noem.
Die waarde heeft niks te maken met "wat ik ervoor kan bekomen" van een ander, of "hoeveel moeite ik ervoor daadwerkelijk moet en wil doen om het te bekomen".
Het is gewoon de mate van bijdrage aan mijn welzijn dat iets heeft, dat de waarde uitmaakt van iets. Zoals ik trachtte aan te geven, kan je eventueel een schatting bekomen van de waarde van iets (voor mij bvb) door na te gaan *hoeveel ik in principe bereid ben om op te geven* om het te bekomen - maar dat is iets anders dan hoeveel ik er werkelijk voor opgeef, want daar zit dus ook het aanbod in. Terwijl per definitie het aanbod van iets a priori geen enkele invloed zou mogen hebben op hoeveel geluk het mij brengt.
In zekere mate lijkt wat ik "waarde" noem, dus op mijn persoonlijke vraag kurve. Alleen is zelfs dat niet juist, want mijn vraagkurve van iets houdt ook rekening met de relatieve schaarste (prijs) van ANDERE dingen, en de arbitrage die ik daartussen moet doen, terwijl het geluk dat een item mij brengt niet afhangt van het geluk dat andere items mij brengen - terwijl die arbitrage zich al bevindt in mijn vraagkurve.