Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox
Een Scenario.
Het socialistische model.
Beetje preventieve screening doet al veel. Mensen die kinderen willen zouden veel beter gecontroleerd moeten worden.
En indien de controle uitwijst dat er potentieel problemen kunnen zijn, mogen de mensen nog steeds zelf kiezen. Maar dan wel op eigen kosten indien het nageslacht "voorspelde" fysieke en/of geestelijke gebreken heeft.
't Is eigen van't zotte dat 2 onverantwoordelijke zatte kloten samen mogen rampetampen en een ongewenst kind op de wereld mogen brengen.
Terwijl mensen met een kinderwens, die de adoptieprocedure willen doorlopen, compleet doorgelicht worden, fysiek, geestelijk en financiëel.
Misschien is dat een optie. Mensen die kinderen willen, moeten dezelfde procedures doorlopen. Is dat nu voor, tijdens of na de zwangerschap. Niet voldoen, dan moet de samenleving een harde beslissing nemen. Het kind bij het niet geschikte koppel laten blijven, of plaatsen bij mensen die de procedure wel doorlopen hebben.
Maar zelfs de meest rigoreuze screening is niet 100%, daar is wel een hekel punt, maar op zijn minst zou het al de grote hoop probleemgevallekes kunnen vermijden.
Die dat er dan nog doorkomen, awel, daar is de solidariteit van onze maatschappij prima voor.
Mijn eigen standpunt is veel hardvochtiger moet ik toegeven.
Preventieve castratie... nah, sterilisatie is goed genoeg.
Moet zelfs niet verteld worden. Gewoon een voetnoot in't medisch dossier. "meneer/mevrouw is steriel, regelgeving XYZ bis, voetnoot tertio." dan zouden de behandelende artsen genoeg moeten weten.
|
Wel Maddox, ik wou net hetzelfde zeggen. Daar geef ik je nu eens 100% gelijk in.
Het is inderdaad de absurditeit zelve dat mensen die zo vriendelijk en nobel willen zijn een warme thuis te bieden voor een (wees!)kind dat niet uit het eigen vlees en bloed bestaat, om zo het leven van het kind te verbeteren als wel het eigen leven een extra dimensie te geven, terwijl de gefortuneerden onder ons die geen problemen hebben met vruchtbaarheid, er zomaar op los mogen ****** met alle gevolgen van dien (zoals bv. ironisch genoeg: extra kinderen in het weeshuis
).
Als ik vrienden/kennissen pedagogen/psychologen spreek, zou er toch op z'n minst iets als een opvoedingstraining en grondige voorlichting mogen zijn.
En als je dan hoort aan welk tempo en met welke regelmaat en ernst sommige van deze mensen kinderen aborteren... om je vervolgens de vraag te stellen of dat misschien inderdaad niet beter voor het kind was, dan bijna de zekerheid dat het zonder opvoeding in de goot beland.
Het is vergekomen met onze samenleving als je je zo'n vragen hardop gaat stellen me dunkt. :-/
Maar again, iets wat ik al suggereerde in het begin van mijn deelname aan de discussie: in de praktijk gebeurt het effectief dat mensen gesteriliseerd worden... Armoede, een lage S.E.S., een mindere begaafdheid, mindere levensomstandigheden, ... gaan vaak samen en als kind nummer 8 van vader nummer 6 in het weeshuis beland en mevrouw in de hulpverlening terecht komt wordt daar ook wel eens actie ondernomen... Nemen deze verzorgers/artsen hun verantwoordelijkheid of begaan ze een misdaad? (Ik moet zeggen, ook al pleit ik hierboven daar misschien bijna impliciet voor, toch was ik énorm geschokt toen ik dit voor het eerst in een dossier las. Geconfronteerd worden met de praktijk is nog iets anders dan iets verkondigen of intypen op een forum.
). Ik heb mijn tranen moeten verbijten. Al besefte ik dat de zorgsector dit soort toestanden moeilijk kon accepteren en doen alsof hun neus bloedde.