Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior
Welk "gevoel" heeft daar dan tot een eenmaking geleid?
Is de toewijzing aan Pruisen van grote delen van land in het westen op het Congres van Wenen een emanatie van dat "gevoel"?
Is het Zollverein een uiting van dat gevoel?
Is het omwille van dat "gevoel" dat men de Duitstalige Oostenrijkers in 1866 uit de bond heeft gegooid? En is het o.w.v. datzelfde "gevoel" dat Pruisen in de zomer van 1866 ten oorlog getrokken is tegen tegen Beieren, Saksen, Würtemberg, Kurhessen, Nassau enz.?
Zonder Bismarck was er misschien zelfs geen keizerrijk geweest, keizerrijk waarin de binnenlandse spanningen (bv. tussen Pruisen en Beieren) ook nog lang n�* de stichting in 1871 bleven doorwerken.
|
De eenwording had nooit kunnen plaatsvinden als er al niet een gevoel van onderlinge verbondenheid was geweest. Hoe dat in de praktijk politiek en militair is aangepakt is wat anders. Ook dat de gebieden aan de rand mengvormen en conflicten opleverden. Als je bijvoorbeeld Zwitserland, Oostenrijk (en Tirol) neemt dan zie je eigenlijk hetzelfde wat je in Belgie ziet: een grensgebied tussen de germaanse en de latijnse cultuur, de verschillen zich manifesterend als ''taal'' maar wezenlijk dieper gaand.