[corse]

Negatieve eigenschappen van het instinct door te weinig beheersing en controle van het jongste gedeelte van het brein, het overkoepelend orgaan de neocortex-cerebri:


Superbia

(hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)

Avaritia

(hebzucht - gierigheid)

Invidia

(nijd - gramschap - jaloezie - afgunst)

Gula

(onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)

Ira

(woede - toorn - wraak - agressie) stressreactie die vooral bij dieren optreedt.

Acedia

(gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid)

Superbia:

De Latijnse benaming voor trots, hoogmoed of ijdelheid wordt beschouwd als de ergste negatieve eigenschap, alle andere komen uit superbia voort.
Met superbia wordt het verlangen om belangrijker of aantrekkelijker te zijn bedoeld, of een liefde voor jezelf.

Avaritia:

Oftewel hebzucht, is het verlangen naar macht, geld, rijkdom of bezittingen, door het overdadig bezit van deze, je een ander hetzelfde bezit ontzegt.
De misdaden die hieruit voortkomen zijn ontrouw, verraad, omkoping, diefstal, huichelen.
Zij ontstaan door geweld, manipulatie of de autoriteit van de persoon.


Luxuria, beschouwd als een ongewenst derivaat voortkomend uit de voortplantingsdrift.

De latijnse benaming voor onkuisheid door lust of wellust.
Onbeheerste instincten met als gevolg:
Hypocrisie, huichelarij, jaloezie en leugens, met als gevolg:
Partner bedrog, hoeren lopen, verkrachting, pedofilie, incest, polygamie, bigamie enz.

Simonie:

Verhandelen door middel van koop, verkoop of ruilhandel, daardoor uitbuiting van mens door mens.
Simonie ging vaak gepaard met omkoperij en kan als zodanig gezien worden als een vorm van corruptie.

Narcisme:

Is een term uit de psychologie.
Het is een vorm van gedrag dat wordt gekenmerkt door een obsessie met de persoon zelf (vaak het uiterlijk), egoïsme, dominantie, ambitie en gebrek aan inlevingsvermogen.
Iemand die narcistisch gedrag vertoont, noemt men een narcist.
Op het eerste gezicht heeft een narcist een zeer sterk gevoel van eigenwaarde en straalt zelfvertrouwen uit.
Vreemd genoeg is echter het tegendeel het geval, als de leugen is vermomd als waarheid.
Narcisten hebben, meestal onderbewust, juist weinig zelfwaarde en compenseren dit door zich als beter of belangrijker dan anderen te beschouwen.
Zodoende vormt het narcisme een belemmering bij de uitoefening van bepaalde publieke functies waarbij anderen worden beoordeeld door de narcist in kwestie.
Om zich te beschermen tegen kritiek heeft een narcist niet veel aandacht voor de mening of het gevoel van anderen en kan zelfs een onderontwikkeld inlevingsvermogen hebben.
Eigenlijk heeft ieder mens wel eens een licht narcistische inslag, maar als iemands gedrag er te sterk door bepaald wordt en er problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening, bijvoorbeeld een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
De term narcisme werd voor het eerst gebruikt door Sigmund Freud.
Hij noemde het verschijnsel naar de figuur Narcissus uit de Griekse mythologie.

Narcissus wees volgens het verhaal alle romantische avances af, en werd als straf verliefd op zijn eigen spiegelbeeld.

Eigendomsgevoel, bezitten, bezitsdrang:

Het primitieve verouderde eigendomsgevoel en het bezitten van, de illusie van het bezitten.

Onder het animus/anima-principe verstaat men:

De aanwezigheid in elke mens van mannelijke en vrouwelijke elementen die normalerwijze in evenwicht dient te zijn, tevens het bewust leren omspringen en beheersen van instincten en driften.

Zonder dat de een mens de controle van zijn oerinstincten kan beheersen, kunnen we deze mens geen mens noemen, hij is de speelbal van zijn eigen instincten en driften en hervalt telkens in dezelfde fouten, het is de meest primitieve gedachtegang, de (animus anima), de dierlijke aandriften van de mens overmeesteren zijn intelligentie, vernuft, ervaring, wijsheid, logica en bewustzijn.