Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door alice
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
Het begint mij te dagen. Het morele denken van Moslims beperkt zich tot een heel klein gebied van familierecht. Daarboven en daarbuiten gelden alleen wetten van de koran en de hadith waarover zij geen moreel oordeel hebben. Zij grijpen daarop altijd terug en kunnen hun moraal niet ontwikkelen en verbeteren. Buiten deze bronnen wordt elk gedrag gerelativeerd tot eigen verantwoordelijkheid ofwel alles is toegestaan. Door zelfzucht gedreven zullen zij in het Westen nooit met hun tijd meegaan, of anders moeten zij hun islambronnen verloochenen. Dit betekent dat een westerling een moslim nooit kan vertrouwen.
|
Nu zit u toch wat fout.
(1) Het morele denken van bijzonder veel moslims heeft als basis eer en schaamte.
(2) Die eer is niet afhankelijk van je individueel handelen ( wat bijvoorbeeld wel zo is binnen de christelijk moraal waar niet eer maar geweten centraal staat) maar van anderen, waaronder je vrouwelijke verwanten.
dat zorgt voor grote sociale controle vanuit mannen naar het gedrag van vrouwen, daarbij wordt niet in vraag gesteld of je daarmee rechten van vrouwen schaadt of onderdrukt,dergelijke gewetensvragen zijn niet aan de orde, omdat niet geweten maar eer centraal staat.
Onze huismoslim is daar zelf een goed voorbeeld van, "ontucht" tast eer aan en dus wordt hierop gefocust, zolang er geen sprake is van ontucht staat er ook niets ter discussie!En er is enkel sprake van ontucht wanneer er sprake is van seksueel handelen buiten het huwelijk,wat daarbinnen gebeurt, zelfs met kinderen wordt niet in vraag gesteld.
Je kunt dus gerust stellen dat in die zin de ontwikkeling van geweten belemmerd wordt, niet individuele inzichten maar groepsnormen( halal en haram!) bepalen de omgang en handelen van het individu.
(3) Dat maakt een discussie uiteraard moeizaam en bij wijlen zelfs totaal onmogelijk, het eigen morele inzicht( is het juist om meisjes te laten verkrachten door volwassen mannen) is er niet, omdat de groepsnorm( wanneer er getrouwd wordt mag dat) het inzicht bepaald. |
Jammer dat je in je openingszin niet schrijft wat je in mijn post precies fout vindt. Ik zie in jouw post geen opvattingen die strijdig zijn met wat ik schreef. Ik bakende het gebied af waarop volgens mij de moraal van moslims wordt betrokken en jij vertelt wat volgens jou de basis is van het morele denken van moslims. Dat zijn verschillende zaken en die hoeven niet strijdig te zijn. Verder wil ik nog mijn mening geven over je post (*):
1)2) De basis van moraal is altijd een besef van deugd en ondeugd, of eervol en oneervol, en niet schaamte. De moraal leert men van de gemeenschap waartoe men behoort en men wordt daarmee ook door de gemeenschap beoordeeld. Schaamte ontstaat pas na het begaan van een ondeugd. Dat ouders zich schamen voor ondeugden van hun kinderen is niet typisch voor moslims. Tot de jaren tachtig was het bijvoorbeeld in het (christelijke) Westen gebruikelijk dat ongehuwde meisjes die zwanger raakten uit huis geplaatst werden om soms na de bevalling zonder kind weer terug te keren. Dit gebeurde om de ouders de schande, het schenden van hun eer, te besparen. Ook hier gaat het eergevoel verder dan de eigen persoon.
3) Ik denk dat weinig mensen een eigen moreel inzicht hebben en daar naar handelen. Behalve dan als het ongezien is. Ik veronderstelde een andere oorzaak voor het niet evolueren van de moraal van moslims. Namelijk, dat de koran en deels ook de hadith worden gezien als morele handboeken met een eeuwige waarde. In die handboeken wordt de vrouw ondergeschikt en inferieur genoemd aan de man en wordt de verhouding tussen man en vrouw deels geregeld. Datgene wat in die handboeken niet verboden is mag, of móet, men beschouwen als toegestaan. Moslims zullen traditionele opvattingen over de rechten van kinderen en vrouwen dus toetsen aan de koran en de hadith en niet aan de ethiek van de Verlichting.