Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fonne
Leopold-II stond al van 1885 aan de deur van de regering te kloppen om geld te bedelen. Het is een feit dat de regering en het parlement hem formeel aan zijn belofte hielden dat Kongo België geen frank mocht kosten. Maar dat neemt niet weg dat er via de Belgische minister van financiën in 1888 een initiatief voor een koloniale loterij werd opgezet die 7 miljoen goudfranken moest opbrengen. En dat is niets zoiets als de lotjes van den duivenbond.
Leopold-II heeft zich nooit aan zijn beloftes gehouden, Leopold-II is tot 1890 aan zijn beloftes gehouden geweest. Maar dat laatste is iets heel anders dan het eerste.
Nu, vermits je graag boeken leest, een stukje uit de "histoire générale du Congo" van Isidore Ndaywel è Nziem.
Korte samenvatting van wat ik al de hele tijd zeg: Kongo-Vrijstaat is juridische oogverblinding.
|
Het was geen 'koloniale ' loterij. Wel een privé-loterij. België had toen geen kolonie. Meer nog, België wilde niets met de Vrijstaat te maken hebben, en zeker financieel niet. Vrijstaat waar België niet veel te zeggen had, noch wilde hebben. Zeven miljoen goudfranks opgebracht door een privé-loterij was veel, maar blijkbaar alles behalve voldoende, vermits amper 2 jaar later Leopold II moest aankloppen bij de Belgische staat voor een forse lening, die hem schoorvoetend werd verleend door het Belgische parlement.
En dus, wat Van Reybrouck zegt, namelijk dat Leopold II zich aan zijn afspraken hield tot 1890 is correct. Maar toen hij financieel ten onder dreigde te gaan, en hij in het rood stond bij de banken, en de opbrengsten van de loterij niet voldoende bleken, ja, toen moest hij wel gaan aankloppen bij de Belgische staat.