In bijna alle Tunesische steden zijn protesten uitgebroken tegen het regime. De acties begonnen op 17 december in de centraal gelegen stad Sidi Bouzid. De 26-jarige werkloze student Mohamed Bouaziz stak zich uit protest in brand en overleed. Meteen daarna sloegen de protesten over naar de grote havensteden Sousse en Sfax.
Meer dan 13 procent van de Tunesische beroepsbevolking zit zonder werk. Vooral jongeren komen amper aan de slag. Ordetroepen proberen al ruim een week de protesten met veel geweld de kop in te drukken met als gevolg vele doden en gewonden, maar dat heeft de protesten alleen verergerd. De bevolking is de armoede, werkloosheid, corruptie, censuur en onderdrukking zat en weigeren te stoppen met hun protesten. Politiebureaus, politieauto's en overheidsgebouwen werden in brand gestoken.
In de Westerse media wordt over het algemeen niet veel aandacht aan de zaak gegeven. Ook de EU staat verdeeld over de zaak, vooral Frankrijk weigert druk te leveren op de Tunesische regering om broodnodige politieke hervormingen door te voeren.
De politiestaat Tunesie, ooit door toenmalig minister van buitenlandse zaken Louis Michel (specialist in een 'ethisch buitenlands beleid' volgens Verhofstadt) een perfecte kandidaat voor lidmaatschap van de Europese unie genoemd, herbergt bitter weinig vrijheid van expressie en associatie en begaat geregeld serieuze schendingen van de mensenrechten. President Ben Ali, wie samen met zijn familie door Amerikaanse diplomaten omschreven wordt als 'quasi-maffia',wordt een dagje ouder, zijn regime is verschrompeld, er is geen opvolger klaar en daarbij komt dat veel Tunesiërs gefrustreerd zijn door het gebrek aan politieke vrijheid en kwaad zijn op de corruptie rond Ben Ali's familie, de extreem hoge werkloosheidsgraad en de regionale economische ongelijkheid.
De regering aanvaardt kritiek noch advies, zowel uit het binnenland als uit het buitenland. De enige reactie die er van uitgaat is de al strikte controle nog meer opvoeren, waarvoor het op de politiediensten rekent.
De Tunesische regering blokkeert sinds 2008 de toegang tot elke buitenlandse nieuwssite, bloggers, Facebook (https), youtube, Dailymotion, en tal van andere sites. Daarnaast kraakt de politie actief Facebookpagina's van burgers die politieke kritiek leveren binnen Tunesië.
Anonymous besliste enkele dagen terug de protesten in Tunesië te steunen. Samen met enkele duizenden vrijwilligers werden de regeringswebsites aangepakt, zowel via DDoS-aanvallen als het ontsieren van regeringswebsites, zoals hier bv:
Lees verder:
http://english.aljazeera.net/news/af...059792596.html
http://www.it-networks.org/2011/01/0...-takes-action/
Citaat:
A group of over 9,000 hacktivists gathered together online today to show support for the people of Tunisia. They want the people to know they are not alone and when the Tunisian government does not want to help, there’s people from Anonymous that will be at their side no matter what.
|
http://www.wikileaksdocument.com/mos...t-tunisia.html
http://www.anonnews.org/?p=comments&c=press&i=118
http://digitallife.nl/internet/18051...nder-vuur.html
Citaat:
Reden voor de aanval was dat Tunesië in december meerdere blokkades tegen klokkenluiderswebsite Wikileaks had opgericht. Niet enkel de websites en mirrors van Wikileaks zelf werden door de overheid geblokkeerd, maar ook alle websites die publiceerden over gelekte documenten.
|
Op dit ogenblik werden 8 regeringswebsites neergehaald, en 4 van deze werden ontsierd. De Tunesische regering reageerde door zijn internetverkeer volledig van het buitenland af te sluiten. Facebookpagina's van Tunesiërs worden gesloten of zwaar gecensureerd.
Ook o.a. via telefoon en fax worden de Tunesische regering en zijn ambassades belaagd.
De volledige Wikileaks cables worden als gecomprimeerd pakket via ongecensureerde filehosting websites aan Tunesiërs aangeboden en zoveel mogelijk verspreid.
Tunesische activisten hebben ook een eigen klokkenluidersite opgericht, Tunileaks.
Mensen die willen deelnemen aan onze activiteiten vinden de benodigde informatie in mijn handtekening.