Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door alice
Wanneer een huwelijk NIET DOORGAAT ben je NIET GETROUWD en hoef je dus ook niet te scheiden!
Tja..waarom zou je meer kans hebben op geluk wanneer je zelf mag kiezen dan wanneer je vader dat doet, wat dacht u van zelfbeschikkingsrecht?
De mogelijkheid eerst uitgebreid en op ieder domein een relatie op te bouwen alvorens jezelf in een huwelijk te storten? En dit te doen met iemand waartoe jij je aangetrokken voelt, wiens eigenschappen je zelf belangrijk vind om verder mee door het leven te gaan? Iemand waarvan je een volledig beeld hebt alvorens te beslissen of je daarmee kinderen wilt, een leven uitbouwen?
Iemand die je graag ziet voordat je trouwt en niet daarna maar moet hopen of dit zelf maar mogelijk is? Iemand wiens opvattingen en doelstellingen je deelt?
U heeft een heel beperkt bevattingsvermogen, buiten uw religieuze " opvattingen", dat is langzamerhand wel erg duidelijk.
|
Geachte mevrouw alice,
In plaats van u zelf te herhalen en zaken die ik zelf beter ken en begrijp in het seculiere liberale en democratische gedachtegoed over individualisme, zelfbeschikking en alle rechten, zou ik graag willen vragen om een keer met logische argumenten af te komen zodat je een poging doet tot een kritiek op wat ik denk in een goede islamitische samenleving met sterke islamitische sociale netwerken namelijk dat de vader zijn zoon/dochter mag uithuwelijken (indien ze niet volwassen zijn).
Over zelfbeschikking gesproken, is mijn mening duidelijk.
Hebben we het in de islam (de politieke zin van de islam, dus wat de grote meerderheid van moslims doen en denken)? Ja.
Hebben we het in de islam (de islamitische betekenis van islam)? Nee. Wij hebben geen zelfbeschikking; het bestaat niet, er is geen individuele vrijheid die haaks mag staan op de vrijheid van het gezin en de maatschappij. Dit geldt voor individu (vrouw/man), gezin en maatschappij.
De vader in deze maatschappij kijkt natuurlijk naar het belang van zijn dochter/zoon, wat de vader beslist moet een goede beslissing zijn en er zijn natuurlijke voorwaarden. Voor de zoon zoekt hij een meisje dat vroom en islam praktiserend is, en voor de dochter zoekt hij iemand met goede karakter en goed gelovig is; iemand die haar kan onderhouden en respecteren, die haar emotionele en seksuele behoeften kan bevredigen, iemand die een goede reputatie in de maatschappij heeft, iemand die een blanco attest van goed gedrag en zeden heeft zou ik maar zeggen.
Er is geen reden om te beweren dat meisjes die uithuwelijkt worden minder of beter gelukkig worden dan meisjes die zelf een partner kiezen; dat is slechts een illusie, vergeet het maar, of kom eens anders met een bewijs om het tegendeel te bewijzen. Denk je soms dat ''meerderjarige'' meisjes (+16,+18 of +22) altijd capabel zijn om een juiste en goede beslissing te nemen? Bewijs. Denk je dat meisjes die voor het huwelijk aan liefde 'praatjes' doen het beter en goed doen? Bewijs. Spreek aub met betrouwbare studies/bronnen, geen 'lege' beweringen of eigen mening op basis van emoties die omgeving en eigen ervaring of dergelijke.
De vader mag zijn dochter/zoon uithuwelijken wanneer hij maar wilt, leeftijd speelt geen rol, en het consumeren van het huwelijk gebeurt op het moment dat ze volwassen worden.
De voogd of een vader die volgens de twee rechtvaardige getuigen, die noodzakelijk zijn voort het maken van het huwelijkscontract, niet capabel (zedelijk, mentaal ..) is, mag dat niet doen. De zoon/dochter moet volwassen zijn om zelf te kiezen.
Dat is allemaal perfect in een goede islamitische gemeenschap.
Je zegt
[[
Wanneer een huwelijk NIET DOORGAAT ben je NIET GETROUWD en hoef je dus ook niet te scheiden!]]
Jawel want er is een verschil tussen talaq (scheiding) en faskh (onderbreken) omdat er een verschil is tussen het huwelijk en het consumeren van het huwelijk. Indien het huwelijk nog niet geconsumeerd wordt omdat de man ondertussen ziek is geworden of kan het niet meer aan of om een of andere reden, dan is er sprake van faskh (onderbreking van het huwelijk) = huwelijk gaat niet door.
Kr,