[vlijmscherp]

Vanuit Belgicistisch standpunt kan ik verstaan dat dit een grote staatshervorming is en zelfs een overwinning voor de Vlamingen.

Er is, in vergelijking met de eisen van de Franstaligen, weinig toegegeven voor de splitsing van BHV, er zijn veel bevoegdheden overgedragen en er is zelfs sprake van een vorm van fiscale autonomie. in vergelijking met wat in 2007 werd gevraagd, is dit zelf gigantisch.

maar men vergeet dan natuurlijk 1 ding: we leven niet meer in 2007 waar dit idd een grote staatshervorming zou geweest zijn. we leven in 2011 waar er nu eenmaal een niet-Belgicistische partij, een Vlaams-nationalistische zelf, de grootste partij van België is, en mee onderhandelt. Meer zelf, in Vlaanderen is er zelfs bijna een meerderheid aan Vlaams-nationalistische partijen.

Maw, we moeten dit werkstuk bekijken uit het standpunt dat bijna 50% van de Vlamingen echt wel véél meer autonomie willen, tot zelfs volledige onafhankelijkheid, of sommigen dit nu graag hebben of niet.

Uit dat standpunt is dit uiteraard geen goede nota, er wordt nog véél te veel toegegeven aan de Franstaligen ivm BHV en laten we toch ook niet vergeten dat overdracht van bevoegdheden geen toegeving is van de Franstaligen maar dat ook de Franstaligen in Brussel en vooral Wallonië goed gebruik kunnen maken van die bevoegdheden.

De vraag blijft dan natuurlijk wat de N-VA gaat doen. en vooral, wat hun analyse was van de verkiezingsoverwinning.

Gaan ze er vanuit dat hun overwinning er is gekomen omdat er massaal veel mensen gewoon vinden dat Vlaanderen op termijn onafhankelijk moet worden en maw dat ze gewoon hun eigen partijprogramma moeten volgen, dan moeten ze uiteraard deze nota afkeuren.

Gaan ze er echter vanuit dat hun overwinning er is gekomen omdat er massaal veel mensen op de N-VA hebben gestemd omdat die mensen gewoon verandering willen maar geen onafhankelijkheid, dan moeten ze een "Schiltzke" doen en dit akkoord, eventueel na nog wat amandementen, aanvaarden. Toch als ze die kiezers nadien nog willen aan zich binden, door hun sociaal-economisch programma dan.

uit hun opstelling de laatste maanden en vooral uit de onderhandelingsbasis waaruit ze vertrokken zijn (wat gaan we splitsen ipv wat gaan we samen nog doen) is de kans zéér groot dat ze het laatste gaan doen.

en uiteindelijk, we moeten dus nog naar de sociaal-economische en budgetaire onderhandelingen. Die zijn in feite even belangrijk voor de N-VA en zeker de kiezers ervan. Wat gaat er gebeuren met de belastingen? wat gaat er gebeuren op het vlak van justitie? op het vlak van werk moeten ze zich al niet meer druk maken, dat gaat toch naar Vlaanderen.

kortom, de N-VA heeft zich van in het begin vastgereden, ze zijn op een foute manier begonnen met de onderhandelingen en kunnen nu in feite niet meer terug. maar dat hoeft niet verkeerd te zijn, we gaan dan binnen 3 jaar gewoon weer naar communautaire verkiezingen. en deze keer zal het wel degelijk over een "copernicaanse" hervorming moeten gaan.