Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door bgf324
Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.
Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?
|
Ik versta er iets anders onder : het Belgische compromis was veelal eentje dat verweven was met (zelf)bedrog.
Ik weet niet meer de exacte term, maar het was iets van het "onontkenbare vermoeden" dat de burgemeester het Nederlands machtig was, en dat was dan de truuk om taalproblemen op te lossen.
Jezelf wijsmaken dus dat het in orde is, en dan is het ook in orde
Een ander voorbeeld was dat van de faciliteiten, men laat de tekst bewust vaag, en Vlamingen en Franstaligen leggen het dan elk aan hun publiek anders uit (uitdoofbaar <--> verworven recht).
Als de lakmoestest komt, blijkt dat de Vlamingen weeral bedrogen zijn.
Een Belgisch compromis houdt ook vaak het inroepen van nieuwe organen in, of het overbelasten van één of andere rechtbank, zie de voorstellen van Vandelanotte voor als er problemen zijn bij de benoeming van burgemeesters.
Dan gaat het naar het Grondwettelijk Hof, waarmee de Vlaamse overheid feitelijk zijn benoemingsrecht verliest, vermits een ander (tweetalig) orgaan het laatste woord krijgt.
Een Belgisch compromis is ook vaak zeer inefficiënt en peperduur.
Denk aan het feit dat de Franstaligen een land met 3 regio's willen (met Brussel als apart gebied), en de Vlamingen eentje met 2 (Vlaanderen tov. Wallonië).
Het Belgisch compromis geeft beiden hun zin, door de creatie van 2 gemeenschappen en 3 gewesten.
Gevolg : enorm veel onnodige extra kosten.
Kortom : een Belgisch compromis is er eentje waar de Vlamingen bekaaid vanaf komen.
De Franstaligen krijgen hun zin, de inefficiëntie is voor iedereen en het prijskaartje is voor de Vlamingen.