Graag had ik even geantwoord op de vele stellingen die hier geformuleerd zijn .
-
Over het niet verstaan van beide seingevers (frans-nederlands)
Weet dat voor elke trein vóór hij vertrekt de zogenaamde blokverrichtingen worden uitgewisseld, je kan mij niet wijsmaken dat twee seingevers (operatoren) 7 1/2 uur perfect met elkaar kunnen communiceren en ineens niet.
-
Over de abnormale opeenvolging van gebeurtenissen :
Een bestuurder met enige ervaring ziet dat er iets scheelt, een sein wordt max 1500 m opgevolgd door een volgend, op enkele lijnen niet te na gesproken( goederenlijnen of lijnen met een zeer minieme explotatie)
-
over tweetaligheid
de meeste collega's uit Walonie doen de moeite om Nederlands te spreken in Vlaanderen, omgekeerd hetzelfde Men spreekt de taal van de regio waar men is, simpel, efficient
de nieuw aangeworven treinbestuurders (vanaf Percot) krijgen een taalcursus van de tweede taal (10 dagen). Vanaf december 2004 moet een treinbestuurder een attest hebben van de taal van de regio(s) waar hij lijnen van bedient.
-
over communicatie
Sinds Pecrot hebben alle treinbestuurders een GSM van de NMBS waarmee ze vóór ieder vertrek een SMS moeten laten naar een centraal nummer zodat heel (spoorweg)Belgie onmiddellijk hun kan bereiken (project ALASKA)
De oorzaken van Pecrot ?
Ik kan geen enkel degelijk antwoord destilleren uit de gegevens die verstrekt zijn. Zoals gewoonlijk laat de NMBS niet het achterste van zijn tong zien (remember Aalter)
Mijn deskundigheid ? 30 jaar treinbestuurder
