[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Komaan. Jij gaat mij zeggen dat er even grote affiniteiten zijn tussen een Gentenaar en een Luikenaar dan tussen een Gentenaar en een Bruggeling, of tussen een Luikenaar en een inwoner van Namen ?
Er is taal, er is culturele en populaire interesse (TV bvb), ...

Waarom zeg je gewoon niet dat je het onderzoek uit je duim hebt gezogen ?

Je moet niet zozeer denken in termen van "afscheiding" (alsof Vlaanderen ergens naartoe zou gaan lopen of zo), maar wel van "wie heeft het waar voor het zeggen en met welk electoraal mandaat". Waarom de Walen zowel als de Vlamingen het voor het zeggen willen hebben in Brussel ontgaat mij. Dat de vlamingen zich willen ontfermen over de kleine Vlaamse minderheid in Brussel kan ik begrijpen. Waarom ze het willen te zeggen hebben over de franstaligen in Brussel snap ik niet. En van 't zelfde in de omgekeerde richting.

Als je het niet snapt dan kan je geen standpunten innemen.

Je begrijpt mijn redenering blijkbaar niet.
Ik stel vast dat de Franstaligen ENERZIJDS een compartimentering in Belgie hebben gewenst, waarin hun "subnatie" wel degelijk een eigen statuut heeft: een regio, een verdeling van de zetels in het parlement tussen franstaligen en nederlandstaligen, speciale beschermingsmechanismen voor hun "minderheid" ; maar ANDERZIJDS, beschermd vanachter hun eigen beschermde begrenzing van hun eigen compartiment, wel "belg" willen spelen als het hun goed uitkomt, ttz, om te bepalen welke de voor hen voordelige sociale en fiscale politieken moeten zijn in GANS het land, en bemoeienissen met de zaken in het deel dat NIET tot hun territorium behoort onder het motto "dit is ONS land". Al dat wijst erop dat Franstaligen een specifieke groep vormen die hun eigen belangen hebben die verschillend kunnen zijn van die van de "rest van het land". Anders waren er geen alarmbellen nodig, he. Anders waren er geen paritaire samenstellingen. Anderzijds waren er geen regio's. AL DAT wijst erop dat de Franstaligen wel degelijk hun *speciaal statuut van franstalige* opeisen en daar rechten voor willen en ook bekomen hebben.
Zij beschouwen zichzelf dus wel degelijk als een cohesieve groep binnen Belgie, groep waarvan de belangen verschillend kunnen zijn van de rest van de natie.


Dan moeten ze nadien niet komen zeveren met "wij zijn Belgen". Als je ge-eist hebt dat je een speciaal statuut moet krijgen met extra rechten, dan ben je een entiteit op je eigen.

Je hebt juist toegegeven dat je het vraagstuk Brussel niet snapt. Je retoriek klopt een beetje meer als je het volgende rechtzet: Vervang 'Franstalig' door 'Nederlandstalig' en pas het toe op Brussel.

De EU is geen "regering", het is een platform waar essentieel slechts enkele beleidssynchronisaties uitgevoerd worden. De EU is geen "staat". Het is een los samenwerkingsverband tussen souvereine staten. Er is zo goed als niets in de EU regelgeving waar Belgie absoluut tegen gekant is geweest en het toch door zijn strot heeft gekregen. De EU is op zijn best een confederatie, maar nog niet eens. Het is een permanent samenwerkingsplatform, meer niet.

De EU is geen platform. Alstublieft zeg ! Het is ook geen 'los' verband. Kijk maar hoe alle eurozone-landen solidair lenen aan de PIGS landen. De EU is een project in wording en is verre van een utopia. Het grote wereldvraagstuk is welke richting de EU opgaat in haar economisch beleid. Kom nu niet weer af dat dit louter iets is van prive-partners. Probeer maar eens wat Chinese yuan te bemachtigen.

Bovendien geldt in de EU het subsidiariteitsprincipe: wat op een lager niveau KAN gedaan worden, WORDT daar ook gedaan. Indien dat in "Belgie" van toepassing was, dan waren de eisen van de N-VA allang voldaan. Er zijn zo goed als geen dingen die niet KUNNEN uitgevoerd worden op regionaal vlak, maar wel op nationaal vlak. Enkel het beheer van de brusselse infrastructuur zie ik daaronder vallen, eigenlijk. En dan nog, dat zou een aparte entiteit kunnen worden.

De EU subsidieert regio's. Ook de regio Henegouwen. De achterliggende gedachte is natuurlijk dat deze op termijn gaan voldoen aan het stabiliteitspact. Het is allemaal niet zo eenvoudig. Het moeilijkste vraagstuk voor de EU is op dit moment Griekenland. Daarmee samenhangend is er nu wereldwijd een acute dreiging van monetaire crisissen.