Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door artisjok
Ik sprak over mensenrechten; en voor mij zijn daarin inbegrepen een eerlijk loon zodat de werknemer kan voorzien in de basisbehoeftes (inclusief gezondheidszorg en onderwijs)
p.s. Zij. Dit geheel terzijde.
|
Artisjok, we moeten goed oppassen hé. Economen hebben snel de neiging om alles uit te drukken in termen van GDP, loon, koopkracht, etc... Ze bekijken alles vanuit de status quo. Vanuit het voor hen bekende begrippenkader. Dat begrippenkader reproduceert voortdurend het idee dat alleen de kapitalistische orde bestaat.
Economen zijn geen filosofen hé, pas op.
Een menswaardig materieel en geestelijk bestaan hoeft niet gekoppeld te worden aan een loon of aan meer consumptiekracht. Want dan bevestigen we dat burgers consumenten moeten zijn (een kapitalistisch idee). Een menswaardig bestaan kan ook door de staat of door de civiele maatschappij worden georganiseerd, zonder dat mensen meer loon moeten krijgen. Wie het geld beheert en besteedt is van minder belang in deze discussie.
Ik zou zelfs zeggen, de beste economieën zijn die waar de staat véél inbreng heeft, zoals in de Skandinavische landen.
Hopelijk komt er een dag dat meer landen die over een monopolie voor een hulpbron beschikken, de prijs zodanig kunnen opdrijven, en de winst die daarmee gemaakt wordt, herverdelen door sociale maatregelen te nemen die een waardig bestaan garanderen.
Zoals dat bijvoorbeeld in Venezuela gebeurt. Daar gebruikt Chavez veel oliegeld om scholen te bouwen, wegen aan te leggen, verlaten landbouwgrond weer in productie te nemen, ziekenhuizen op te richten, gratis onderwijs aan te bieden, etc... Allemaal maatregelen die mensen een beter leven geven, zonder dat ze per sé meer loon in handen krijgen.
Kortom, we moeten in de discussie over het internaliseren van externaliteiten niet noodzakelijk binnen het kapitalistische denkkader blijven.
Want de toekomst van de nieuwe economie ligt precies in dat internaliseren. En daar zijn overheidsinstellingen voor nodig, en mondiale instellingen. Die zullen steeds meer macht krijgen, om internationale afspraken (over biodiversiteit, klimaatverandering, mensenrechten, etc...) te laten naleven.