Los bericht bekijken
Oud 3 februari 2011, 20:17   #2
Boduo
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 9 augustus 2005
Berichten: 61.181
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door manmetpet Bekijk bericht
Als reactie op een opiniestuk op de site van deredactie.be werd het volgende stuk geschreven. Na het verzenden ziet men de geschreven tekst met de melding dat deze tekst in behandeling is. Om tot een goede kwaliteit van het forum te komen is dit lovenswaardig. Daar ben ik het mee eens. Doch 12 uur later wijzigt de tekst in een zeer sterk ingekorte maar goegekeurde versie.

Bij veel van deze site's heeft men gewoonlijk niet de nodige ruimte om een degelijk antwoord te formuleren. Men kan dergelijke lange teksten gewoon niet verzenden. Bij de redactie is dit nadeel niet aanwezig. Dacht ik. Blijkbaar kan men wel verzenden, ziet men de verzonden tekst in de dicusie verschijnen als te modereren en volgt er ondanks het beleefd houden van de discusie toch een verrassing.

In de volgende tekst is het cursiefgedrukte dat gene wat werd weggelaten.
Oordeel zelf:
--------------------------------
... zegt: Uw antwoord is in behandeling

Na een aantal puike vragen gaat de opinieschrijver toch even kort door de bocht.

Inderdaad is, zoals hij vaststelt, de huidige uittredende regering lamgelegd. Er is inderdaad sprake van een zekere vorm van rustige vastheid in afwachting van een politieke overeenkomst, te creëren door de overwinnaars. Ook de angst dat nieuwe verkiezingen de zaak nog meer op de spits zullen drijven wordt algemeen aanvaard. België werkt inderdaad niet meer en er is inderdaad een grondige hervorming nodig. Maar of de politieke cultuur wijzigt door een maximale autonomie voor de deelstaten is nog maar de vraag.

Keren we even terug naar de basisprincipes zoals vermeld in het woordenboek:

Officieel is de staatsvorm een democratie. Een staatsvorm waarin het volk (door vertegenwoordigers) zichzelf regeert en vrijelijk zijn meningen en wensen kan uiten. Meer specifiek is het zelfs een parlementaire democratie. Dit is een staat met een parlement waaraan de regering verantwoording verschuldigd is.

Dit betekent voor mij als eenvoudige ziel: Het volk vertegenwoordigt door een verkozen parlement bepaalt via wetten wat zij wenst en de ministers zorgen voor de organisatie en de financiën om deze wetten te laten uitvoeren.

Zijn er geen externe problemen zoals een energiecrisis in 1973 of een kortgeleden kredietcrisis dan zou rustige vastheid eigenlijk de stelregel moeten zijn. Dit wekt vertrouwen en zorgt voor een goed ondernemersklimaat. De hoge staatsschuld welke tussen 1980 en 1995 werd opgebouwd en de verdubbeling van de armoede in de navolgende periode zorgt echter voor een frustratie bij de bevolking. Het systeem draait vierkant en men vraagt om sterke leiders. Sterke leiders zijn nochtans een contradictie met een parlementaire democratie. Nochtans heeft het parlement in het verleden beslissingen genomen met het gekende resultaat.

In de praktijk leven we in een door politieke partijen beheerst staatsbestel. Volgens het woordenboek is dit een particratie. Uit eigenbelang zijn politieke partijen genoodzaakt zoveel mogelijk stemmen te halen. Het aantal stemmen bepaald de macht waarmee zij hun denkbeelden kunnen doordrukken. Hun leiders vertegenwoordigen over het algemeen de uitersten van de groep waarvan zij de woordvoerders zijn. Zij denken dus niet in de eerste plaats aan het algemeen belang maar aan de manipulatie van het volk om hun geldschieters en hun specifieke achterban ter wille te zijn. Het doorschuiven van de zwarte piet is daar een symptoom van. Een particratie leidt op deze wijze tot extremisme van het socialisme (communisme), het extremisme van het liberalisme (kapitalisme) en andere extremismen. Het huidige staat is zover dat het onverzoenbare moet verzoent worden.

-----------------------------
Het volgende deel werd wel gepubliceert:
-----------------------------
... zegt:

Het volk vraagt inderdaad niet om een splitsing van België. Het volk vraagt een andere politieke cultuur en daar is een politieke hervorming voor nodig. Deze strijd wordt nu, tijdens het sociaal economische drama van vastgestelde verarming, gevoerd. Er is dus niet één probleem, er zijn twee problemen.

Het eerste probleem is de politieke cultuur. De particratie die de democratische werking van het parlement verstikt. De manipulatie in het verleden van kieslijsten en de manipulatie van kiesomschrijvingen. Of bevoegdheden worden gesplitst of niet, dit wijzigt niets aan een politieke cultuur. Hier is een politieke hervorming voor nodig.

Het tweede probleem is het sociaal economische. De kredietcrisis heeft het volk met de neus op de feiten gedrukt. Worden volgens de cijfers van de RVA nog maar alleen de voltijdse uitkeringsgerechtigde en ondersteunde werklozen beschouwd dan zijn er momenteel meer dan 820.000 werklozen. Een land kan niet zomaar 14% van zijn bevolking op arbeidsleeftijd via de werkloosheid onderhouden. Toch is dit een van de gevolgen van de beslissingen die in het verleden door de verschillende parlementen onder druk van het extremisme van de particratie werden genomen. Hier is een sociaal economische hervorming voor nodig. Deze moeten niet beslist worden door het extremisme van de particratie en de door hen aangeduide ministers. Deze moeten ook niet beslist worden door het extremistische karakter van de zogenaamde sociale partners. Deze moeten genomen worden door een parlement dat niet aan handen en voeten is gebonden door drukkingsgroepen.

Deze wetten moeten vervolgens tot uitvoering worden gebracht door ministers die optreden als bestuurders van hun departementen in plaats van op te treden als kleine eigengereide dictators met eigen doelstellingen via hun departementen. Dit betekent een opwaardering tot volwassen gedrag van de vertegenwoordigers van het volk. Wees gerust, zij kennen de antwoorden. Alleen zal dit voor een bepaalde groep van bevoorrechte personen, al zullen zij daar zelf ook wel bijvaren, niet plezierig overkomen. Het is niet het geld halen bij de rijken. Het is niet de zweep over de middenklasse. Het is gewoon het wegwerken van algemeen verspreide maar toch verborgen discriminaties. De vrees van de huidige politieke partijen is deel uit te maken van een meerderheid die deze beslissingen moeten uitleggen aan hun achterban.

@...: ingekort wegens veel te lang - mod
--------------------------
Mijn gevoelens over deze site zijn nu tegenstrijdig. Enerzijds is er toch nog een deel gepubliceerd, anderzijds wordt het oorzakelijke verband gewoon onder de mat geveegt. Dan had ik liever gezien dat het initiatief van een dergelijke tekst gewoon niet kan worden verzonden.
Wat een gelul !
Dat kunnen we hier missen als kiespijn.
Boduo is offline