Politics.be - Los bericht bekijken

porpo · 5 februari 2011, 18:42

Ik ben de brainwashing in veel westerse media echt beu, superioriteitsgevoel domineert nog steeds.

Mohammed el-Baradei is GEEN oppositieleider, het volk is (vooral de jongeren). De imam van vrijdaggebed gisteren op Tahrir-plein zei zeer duidelijk dat deze Intifada noch een religieus doel noch een ideologische politieke kleur heeft.

Moslimbroederschap is GEEN islamistische beweging, het is eerder een moslimdemocratische beweging/partij, en vergelijkbaar met Tunesische Nahda en Turkse/Marokkaanse AK partij (partij voor gerechtigheid en ontwikkeling).

Deze beweging gelooft dat de islamitische jurisprudentie en het islamitisch denken realistisch moeten zijn, en dat de evolutie van werkelijkheid in acht moet genomen worden, naast het respecteren van nationale, regionale en internationale sfeer. Ze geloven niet in mono-partij politiek, deze politiek zou mogelijk kunnen zijn indien bijvoorbeeld een van de grote machten (China bijvoorbeeld) zich verder economisch, militair en wetenschappelijk ontwikkelt, en Syrië, Libië en andere landen waar mono-partij regimes aan de macht zijn stabiel en (quasi-)productief blijven.

Het huidige Egyptische regime is links begonnen, op dit ogenblik is het centrumlinks terwijl het lot van het land in handen van kapitalisten is; dit zijn degenen die verantwoordelijk zijn voor de chaos en terrorisme daar, niet Mubarak want deze is slechts een symbool en een man die gedurende laatste 15 jaar niets gedaan heeft om de macht en invloed van deze mannen en amerikanisme te minimaliseren. Hetzelfde geldt voor Tunesië, en ik verwacht de crisis bij andere (centrum-)linkse regimes, vooral Jemen, Libië en Syrië.

Oppositie
In Egypte zijn er vijf (grote) erkende oppositiepartijen:
1) Hizb al-Wafd (liberaal democratisch)
2) Al-Hizb Annasiri/Arabische democratische nasseristische partij (Arabische nationalisme, pan-arabisme, arabische socialisme)
3) Hizb al Tagammu' / Nationale progressieve partij (democratische socialisme)
4) Hizb Al-Gabha / democratische front (liberalisme)
5) Hizb el-Ghad / partij van morgen (liberalisme, liberaal democratisch)

Er zijn twee (grote) niet erkende oppositiepartijen:
1) de invloedrijkste beweging binnen de Egyptische samenleving, opgericht in 1928, altijd onderdrukt en vervolgd is geweest door totalitaire regimes van Egypte, de moslimbroederschap (moslimdemocratie).

2) Hizb al-amal /arbeidspartij (vroeger socialisme, nu beetje arab-nationalistisch en meer islamistisch en moslimdemocratisch)

Er zijn ook sociale beweging, de twee grote beweging zijn Kefaya (Multi ideologisch) en facebook beweging.

Het islamisme en 'religieuze staat'
Noch moslimdemocraten noch de islamisten geloven in een 'religieuze' staat.
Er is een verschil tussen islam en islamitisch denken.
Er is een verschil tussen islam en islamitische cultuur(en).
Er is een verschil tussen islam en islamitische jurisprudentie.
Er is een verschil tussen islam en islamitische overheid.

Het islamitisch denken bijvoorbeeld is een platform waarin economische, sociale, culturele en politieke zaken behandeld worden. Dit denken is uiteindelijk menselijk en staat absoluut niet boven kritiek, herzienbaarheid en vernieuwing. Hetzelfde geldt voor cultuur, jurisprudentie, regering .. Er is altijd kans, mogelijkheid en in bepaalde gevallen noodzakelijikheid dat men zegt dat een bepaald oordeel gebaseerd op een bepaalde waarde niet geldig is omdat deze waarde tijdafhankelijk is, of omdat deze waarde ten waarde is binnen bepaalde maatschappelijke en historische context, of dat het oordeel zelf niet aan alle voorwaarden voldoet, of dat de verandering in de maatschappij extra voorwaarden opleggen, .. enz. Dat is zeer duidelijk te zien aan de historische evolutie van jurisprudentie en islamitische wetgeving.

Soennieten, sjiieten: (?)
Deze onderscheiding heeft vandaag geen betekenis, het is gevoed door het imperialisme om (ver)deel en heers politiek te kunnen uitvoeren. Het heeft ooit een betekenis gekend, een van de eerste politieke oppositiebewegingen in de geschiedenis van de islam stonden met hun imaamah (autocratie) tegen kalifaat (electorale shura-cratie). Vandaag moeten we, in de politiek, de moslims anders gaan classificeren:

(meerderheid)

1) conservatieven: er zijn bepaalde islamitische waarden en normen die statisch zijn en die voortdurend politiek-maatschappelijk gerespecteerd moeten worden.

(minderheid)

2) islamisten: er is een volledig islamitisch economisch, sociaal en politiek stelsel.

3) hervormers: er is een systeem, maar moet altijd vernieuwd worden.

4) jihadisten: erkennen electorale shura, diversiteit in islamisme, maar geen diversiteit buiten islamisme, en zien de oplossing in jihad.

5) jihadisten takfiri's: excommuniceren andere 'moslims' die andere politieke ideologieën aanhangen. Deze kunnen ook terroristen zijn, met andere woorden: de "andere" met hetzelfde behandelen. Indien bijvoorbeeld een nationalistisch regime geweld gebruikt om andersdenkenden te vervolgen, dan gebruiken ze ook geweld. Moslimbroederschap werd zwaar aangepakt, vervolgd en onderdrukt door Gamal Abel Nasser, ze reageerden niet met geweld. Jihadisten takfiri's wel. Of, indien de imperialisten burgers aanvallen, dan is geweld tegen hun burgers gerechtvaardigd.

6) progressieven: de enigste waarden die statisch zijn, zijn de spirituele en individueel-ethische waarden, al de rest moet dynamisch zijn.

Het probleem van excommunicatie (takfir)

(Op youtube staat er een video waarmee je duidelijk kunt zien dat de zogenaamde sharia4belgium een moslim, een lid van SP.A partij, excommuniceren).

Het is niet omdat ik op een communist (communistische partij) stem, dat ik ook een communist ben. Ik kies voor een programma, ik ga akkoord met bepaalde oplossingen voor huidige problemen. Het is niet en nooit een bewijs dat ik akkoord ga met de ideologie zelf of achterliggend wereldbeeld. De meeste mensen kiezen voor een partij omdat het bekend is, goed gepromoot is, of omdat ze een politicus persoonlijk kennen of iets anders.

Ok, het heeft geen zin, ja, ze zijn inderdaad wereldwijd een zeer kleine minderheid, gelukkig zijn ze niet in meerderheid en macht van degenen die hun modernistische kapitalistische 'waarden' en normen overal willen opleggen, maar ze vormen een gevaar omdat ze te veel aandacht trekken.

Is moslimbroederschap het probleem dat echt angstjagend is?
It's not radical Islam that worries the US – it's independence
Noam Chomsky
http://www.guardian.co.uk/commentisf...s-independence

Crisis, woede, intifada ... 1979 Iran, 1987 eerste Intifada Palestina, 2000 tweede Intifada Palestina .. gisteren Tunesië, vandaag Egypte en Jemen. Volgende ... ?

5 februari 2011, 18:42	#1
porpo Europees Commissaris Geregistreerd: 20 juni 2009 Berichten: 6.053	De Egyptische Intifada/revolutie Ik ben de brainwashing in veel westerse media echt beu, superioriteitsgevoel domineert nog steeds. Mohammed el-Baradei is GEEN oppositieleider, het volk is (vooral de jongeren). De imam van vrijdaggebed gisteren op Tahrir-plein zei zeer duidelijk dat deze Intifada noch een religieus doel noch een ideologische politieke kleur heeft. Moslimbroederschap is GEEN islamistische beweging, het is eerder een moslimdemocratische beweging/partij, en vergelijkbaar met Tunesische Nahda en Turkse/Marokkaanse AK partij (partij voor gerechtigheid en ontwikkeling). Deze beweging gelooft dat de islamitische jurisprudentie en het islamitisch denken realistisch moeten zijn, en dat de evolutie van werkelijkheid in acht moet genomen worden, naast het respecteren van nationale, regionale en internationale sfeer. Ze geloven niet in mono-partij politiek, deze politiek zou mogelijk kunnen zijn indien bijvoorbeeld een van de grote machten (China bijvoorbeeld) zich verder economisch, militair en wetenschappelijk ontwikkelt, en Syrië, Libië en andere landen waar mono-partij regimes aan de macht zijn stabiel en (quasi-)productief blijven. Het huidige Egyptische regime is links begonnen, op dit ogenblik is het centrumlinks terwijl het lot van het land in handen van kapitalisten is; dit zijn degenen die verantwoordelijk zijn voor de chaos en terrorisme daar, niet Mubarak want deze is slechts een symbool en een man die gedurende laatste 15 jaar niets gedaan heeft om de macht en invloed van deze mannen en amerikanisme te minimaliseren. Hetzelfde geldt voor Tunesië, en ik verwacht de crisis bij andere (centrum-)linkse regimes, vooral Jemen, Libië en Syrië. Oppositie In Egypte zijn er vijf (grote) erkende oppositiepartijen: 1) Hizb al-Wafd (liberaal democratisch) 2) Al-Hizb Annasiri/Arabische democratische nasseristische partij (Arabische nationalisme, pan-arabisme, arabische socialisme) 3) Hizb al Tagammu' / Nationale progressieve partij (democratische socialisme) 4) Hizb Al-Gabha / democratische front (liberalisme) 5) Hizb el-Ghad / partij van morgen (liberalisme, liberaal democratisch) Er zijn twee (grote) niet erkende oppositiepartijen: 1) de invloedrijkste beweging binnen de Egyptische samenleving, opgericht in 1928, altijd onderdrukt en vervolgd is geweest door totalitaire regimes van Egypte, de moslimbroederschap (moslimdemocratie). 2) Hizb al-amal /arbeidspartij (vroeger socialisme, nu beetje arab-nationalistisch en meer islamistisch en moslimdemocratisch) Er zijn ook sociale beweging, de twee grote beweging zijn Kefaya (Multi ideologisch) en facebook beweging. Het islamisme en 'religieuze staat' Noch moslimdemocraten noch de islamisten geloven in een 'religieuze' staat. Er is een verschil tussen islam en islamitisch denken. Er is een verschil tussen islam en islamitische cultuur(en). Er is een verschil tussen islam en islamitische jurisprudentie. Er is een verschil tussen islam en islamitische overheid. Het islamitisch denken bijvoorbeeld is een platform waarin economische, sociale, culturele en politieke zaken behandeld worden. Dit denken is uiteindelijk menselijk en staat absoluut niet boven kritiek, herzienbaarheid en vernieuwing. Hetzelfde geldt voor cultuur, jurisprudentie, regering .. Er is altijd kans, mogelijkheid en in bepaalde gevallen noodzakelijikheid dat men zegt dat een bepaald oordeel gebaseerd op een bepaalde waarde niet geldig is omdat deze waarde tijdafhankelijk is, of omdat deze waarde ten waarde is binnen bepaalde maatschappelijke en historische context, of dat het oordeel zelf niet aan alle voorwaarden voldoet, of dat de verandering in de maatschappij extra voorwaarden opleggen, .. enz. Dat is zeer duidelijk te zien aan de historische evolutie van jurisprudentie en islamitische wetgeving. Soennieten, sjiieten: (?) Deze onderscheiding heeft vandaag geen betekenis, het is gevoed door het imperialisme om (ver)deel en heers politiek te kunnen uitvoeren. Het heeft ooit een betekenis gekend, een van de eerste politieke oppositiebewegingen in de geschiedenis van de islam stonden met hun imaamah (autocratie) tegen kalifaat (electorale shura-cratie). Vandaag moeten we, in de politiek, de moslims anders gaan classificeren: (meerderheid) 1) conservatieven: er zijn bepaalde islamitische waarden en normen die statisch zijn en die voortdurend politiek-maatschappelijk gerespecteerd moeten worden. (minderheid) 2) islamisten: er is een volledig islamitisch economisch, sociaal en politiek stelsel. 3) hervormers: er is een systeem, maar moet altijd vernieuwd worden. 4) jihadisten: erkennen electorale shura, diversiteit in islamisme, maar geen diversiteit buiten islamisme, en zien de oplossing in jihad. 5) jihadisten takfiri's: excommuniceren andere 'moslims' die andere politieke ideologieën aanhangen. Deze kunnen ook terroristen zijn, met andere woorden: de "andere" met hetzelfde behandelen. Indien bijvoorbeeld een nationalistisch regime geweld gebruikt om andersdenkenden te vervolgen, dan gebruiken ze ook geweld. Moslimbroederschap werd zwaar aangepakt, vervolgd en onderdrukt door Gamal Abel Nasser, ze reageerden niet met geweld. Jihadisten takfiri's wel. Of, indien de imperialisten burgers aanvallen, dan is geweld tegen hun burgers gerechtvaardigd. 6) progressieven: de enigste waarden die statisch zijn, zijn de spirituele en individueel-ethische waarden, al de rest moet dynamisch zijn. *Het probleem van excommunicatie (takfir)* (Op youtube staat er een video waarmee je duidelijk kunt zien dat de zogenaamde sharia4belgium een moslim, een lid van SP.A partij, excommuniceren). Het is niet omdat ik op een communist (communistische partij) stem, dat ik ook een communist ben. Ik kies voor een programma, ik ga akkoord met bepaalde oplossingen voor huidige problemen. Het is niet en nooit een bewijs dat ik akkoord ga met de ideologie zelf of achterliggend wereldbeeld. De meeste mensen kiezen voor een partij omdat het bekend is, goed gepromoot is, of omdat ze een politicus persoonlijk kennen of iets anders. Ok, het heeft geen zin, ja, ze zijn inderdaad wereldwijd een zeer kleine minderheid, gelukkig zijn ze niet in meerderheid en macht van degenen die hun modernistische kapitalistische 'waarden' en normen overal willen opleggen, maar ze vormen een gevaar omdat ze te veel aandacht trekken. Is moslimbroederschap het probleem dat echt angstjagend is? It's not radical Islam that worries the US – it's independence Noam Chomsky http://www.guardian.co.uk/commentisf...s-independence Crisis, woede, intifada ... 1979 Iran, 1987 eerste Intifada Palestina, 2000 tweede Intifada Palestina .. gisteren Tunesië, vandaag Egypte en Jemen. Volgende ... ?