Er is waarschijnlijk één aspect dat hier over het hoofd wordt gezien: het mentaliteitsverschil.
In een andere topic haal ik het voorbeeld aan van de Turkse jongeman, met een voorbeeldig gedrag en vast werk, die zich aanmeldt bij een gratis kledingbedeling. Als men hem er op wijst dat dit eigenlijk bedoeld is voor zeer arme mensen en hij toch best zelf kleding kan kopen, antwoordt hij heel spontaan: waarom kopen, als het hier gratis is.Het anwoord was volkomen oprecht en zonder welke negatieve bijbedoeling ook.
Die uitspraak zou ons aan het denken moeten zetten. Wat wij zien als profitariaat, is in hun denkwereld dat niet.
En daarmee zullen we rekening moeten houden.
Als wij geld geven, zonder tegenprestatie, dan heben wij daar zowel economische als caritatieve bedoelingen mee. Leefloon, werkloosheidsuitkering etc. zijn voor ons rechten die we verworven hebben door eerst te presteren of toegaven om de algemene consumptie van een neerwaartse spiraal te behoeden.
Moeten wij er niet eens aan denken dat in de denkwereld van anderen dat niet zo is. Dat zij het zien als een gift en dat de redenen van die gift in hun optiek irrelevant zijn.
Met andere woorden: waarom werken, als ik zonder ook geld krijg.
Ik bedoel hier niets negatiefs mee. Het is even omdenken om te vattten hoe de allochtoon ons sociaal vangnet ervaart.
En dat is een gegeven dat m.i. mee dient in overweging genomen bij het bepalen van een politieke strategie.
|