Op enkele weken tijd is het Vlaams Blok erin geslaagd zich te laten kennen voor wat het werkelijk is: een stelletje uitschot.
Eerst was er het Vlaams Blok gemeenteraadslid Marc Nulens uit Dilsen-Stokkem die aangehouden werd in het bezit van duizend XTC-pillen, een halve kilogram speed en een revolver. Hij bleek de voornaamste drugsleverancier te zijn bij de lokale jeugd.
Wij citeren uit het programma van het Vlaams Blok: “Handel in drugs moet afgeschrikt worden door zware celstraffen gekoppeld aan astronomische boetes en automatische verbeurdverklaringen. De verkoop van een dodelijke hoeveelheid drugs moet als moord of moordpoging beschouwd en bestraft worden.”
Vlaams Blokker en gemeenteraadslid Wim Felix in Sint-Gillis-Waas deed het nog straffer. Ook hij werd er door zijn omgeving al een tijd van verdacht een drugsdealer te zijn. Als antwoord hierop uitte hij zijn vrije mening door de loop van een pistool. Hij schoot zijn revolver leeg in een Waaslands café, vermoordde een cafébezoeker en verwondde er drie anderen.
Wij citeren nogmaals uit het programma van het Vlaams Blok: “Wij willen straten, wijken en steden die nu in handen zijn van criminelen heroveren en teruggeven aan de eerbare burgers van dit land.”
En daarmee houdt het niet op. Rob Verreycken, gemeenteraadslid van het Vlaams Blok in Antwerpen, vond het dringend nodig om het zogezegd gezinsvriendelijke programma van zijn partij te illustreren. In het partijprogramma lezen we: “Als sociologisch geheel van man, vrouw en kinderen biedt het gezin zekerheid en geborgenheid en is het ook de beste preventie tegen agressie en criminaliteit.” Ter illustratie timmerde Verreycken op klaarlichte dag en midden op straat zijn eigen vrouw in elkaar.
De repliek van het Vlaams Blok op dit alles is natuurlijk even voorspelbaar als hilarisch. “Ik hoop en denk dat de mensen wel weten dat een partij niet mag of kan beoordeeld worden op basis van enkele rotte appels”, schrijft Vlaams Blok-volksvertegenwoordiger Luk Van Nieuwenhuysen in zijn campagnedagboek. Nochtans is dat net de manier waarop het Blok – op basis van veel minder zwaarwichtige feiten, zoals de aankoop van een handtas met een VISA-kaart bijvoorbeeld – voortdurend tracht om zowat elke politieke partij behalve zichzelf aan de schandpaal te nagelen. Ook is dat net de manier waarop zij de migranten trachten af te schilderen als criminelen. Maar als iemand hetzelfde doet met hen, dan voelen ze zich op hun zwarte ziel getrapt.
Vlaams Blok voorzitter Frank Vanhecke belooft de partij na de verkiezingen eens door te lichten. Hij kan zich de moeite besparen. Het Blok hangt als geen andere partij aan elkaar van de criminaliteit en van het geweld. Het blijft niet beperkt tot deze drie recente feiten.
Voor een diepergaande historische analyse over fascisme en geweld verwijzen we naar het artikel “De criminele genen van het Vlaams Blok” op
www.vonk.org .
Het Vlaams Blok heeft zich tijdens deze verkiezingscampagne onsterfelijk belachelijk gemaakt. Na een bezoek aan deze site zal u alvast niet meer kunnen zeggen: “Wir haben es nicht gewüsst”.