Dit zei Ataturk voor een grote veldslag tijdens de onafhankelijkheidsstrijd:
Ik heb gehoord dat sommige kameraden het verlangen hebben terug te keren naar hun woonstreken omdat ze door grote gebreken niet geloven in de overwinning. Kameraden! Ik heb jullie niet met het dreigement van een geweer naar deze nationale strijd gebracht en jullie kunnen zien dat ik ook geen geweer heb om jullie hier te houden. Jullie kunnen teruggaan naar jullie woonstreken als jullie willen. Maar jullie moeten een ding weten. Ook als al mijn vrienden mij verlaten, als ik hier alleen in het parlement blijf, ik heb gezworen te gaan strijden. Als de vijand stap bij stap alles verovert en Ankara nadert, zal ik in een hand mijn geweer, in het andere hand een Turkse vlag pakken en de appelberg beklimmen. Hier zal ik in mijn eentje tot de laatste kogel tegen de vijand strijden. Hierna zal ik deze vlag om mijn borst binden en een martelaar worden. Terwijl deze vlag mijn stromende bloed absorbeert, zal ik voor de eer van mijn volk gedag zeggen tegen het leven. Ik zweer dit met jullie als getuigen.
Mustafa Kemal Atatürk
Na deze toespraak hebben de Turken de oprukkende Grieken verpletterend verslagen.
|