Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nunt
Dus nee, ik probeer helemaal niets te 'kooien'.
|
Ah neen ? En toch doet ge het weer.
Gij brengt brengt vreemde termen in. Ge doet alsof ik die gebruikt heb. En vervolgens gaat ge die afbreken.
Gij hebt het over koopkracht. Ik heb het nooit over koopkracht gehad. En bewust. Koopkracht is namelijk een indicatie van hoe de globale inkomens zich verhouden tot de inflatie. Het is een zoethoudertje voor politici. Al kunnen zij daar niet mee overweg. Dus introduceren zij de 'index' om de inflatie (hoegenaamd) te meten. Koopkracht wordt zo gereduceerd tot hoe de globale inkomens zich verhouden tot de index. Wat er in de index komt, dat is afhankelijk van hoe politici, die gek zijn op stijgende cijfertjes, dat naar behoeven willen manipuleren.
De koopkracht van de midden-klasse-verdieners en de klassen daarboven is (bij ons) t.o.v. vroeger stevig gestegen. Maar met dat globaal en gemiddelde cijfer worden er hele grote verschillen verborgen. Bewust verborgen. Het zegt namelijk niks, maar dan ook niks over de lagere inkomens. Het is een gemiddelde dat juist bedoelt is om de verschillen te verbergen. Ten behoeve van de politici.
Ik distantieer mij ook volledig van de index. De indexkorf is een reflectie van het koopgedrag van een burger met veel koopkracht. Mp3-spelers en GPS-en zitten in de korf. Daar zitten een pak luxeproducten in. Het grootste deel in die korf zijn geen basisproducten. Als Porsche haar prijzen verlaagt, dan krijgen we ineens meer koopkracht. Waanzinnig toch. Andere belangrijke uitgaven zitten er dan weer niet in. De kost van ziekte verzuim. De kost van files. De kost van de overheid. De kost van lucht op de C02-markt. De kost van de pesterijen van het klimaat.
Kortom, de koopkracht is een indicatie van niks. Je kan zelfs de koopkracht drastisch verhogen door de rijken nog rijker te maken.
Het gaat dus vooral niet over koopkracht.
Het gaat over iets heel fundamenteel menselijks. De eerlijke garantie dat iedereen de mogelijkheden heeft om in zijn/haar basisbehoeften te voorzien.
Als ge dan toch wilt spelen met cijfers. Probeer dan eens te spelen met de ISEW, of met de GPI.
Al heb ik ook zo mijn voorbehoud bij de politieke greep op die indicatoren.
Andere termen die ge zomaar van uit het niets binnen gooit. Zoals : "Als je het dan toch wil realiseren, zal je het toch moeten afdwingen."
Ik sprak niet over afdwingen. Nergens. Ik schreef dat de bedrijfswereld en de economen op de juiste positie staan om (vrijwillig) te streven naar een verhouding tussen inkomen en prijzen die een mens in staat stelt om tenminste in zijn basisbehoeften te voorzien. Dat ze dat niet doen is duidelijk. Dat ze dat niet willen is ook duidelijk. Dat bevestigt ge trouwens zelf door te stellen dat het niet zal gebeuren als het niet afgedwongen wordt. Zover ben ik zelfs niet gegaan.
Ik schreef ook dat bij gebrek aan vrijwillige initiatieven vanuit de bedrijfswereld ik volledig achter de herverdelingsprogramma's van mister dwingeland de overheid sta. Want iets doen bewegen is nog altijd beter dan niks doen.
Verder gooit ge "maximumprijzen" en "minimumlonen" binnen. Daar heb ik niet over gesproken. Een brood mag van mij 5000 euro kosten. Zolang er een eerlijk inkomen tegenover staat. Het gaat niet over het maximum of minimum van de ene, ook ook niet over de andere. Het gaat over de verhouding van beiden. Maak de dingen zo duur als gij dat wilt. Maakt mij niet uit.
En ik heb zeker niet gesproken over "maximumprijzen" en "minimumlonen" in context tot de vaststelling dat het bedrijfsleven vrijwillig zou kunnen streven naar een eerlijke verhouding. Ze mogen van mij ook hun producten gratis uitdelen en geen loon betalen. Ik zeg: ze mogen. Ze moeten niet hoor.
En toch voelt gij u geroepen om hier de context te kapen. Ge komt af met de (mogelijke) nadelen van de "maximumprijzen" en "minimumlonen" wanneer die door de overheid afgedwongen worden. Jongen. Ik ben mij daarvan bewust. Dat is toch evident.
Het is evident dat de overheid in een cirkeltje achter haar eigen staart aanloopt. De overheid moet maatregelen afdwingen want de bedrijfswereld werkt niet mee. Dat hebt ge zelf aangebracht. Daarmee gooit de overheid maatregelen in de markt die het bedrijfsleven tracht weg te wassen. Bijgevolg ontstaan er gevolgen waar de overheid dan weer maatregelen tegen neemt. Een cirkeltje zonder einde.
Ik schreef dat de bedrijfswereld en de economen op de juiste positie staan om (vrijwillig) te streven naar een verhouding tussen inkomen en prijzen die een mens in staat stelt om tenminste in zijn basisbehoeften te voorzien. Zo een vrijwillig streven neemt de behoefte aan een overheid die her-verdeelt weg. Het neemt de kosten van die herverdeling weg. Het neemt de dwang weg. Het is een stap naar een echt vrije markt. Het is een verschuiving in budgetten die heel veel ruimte geeft voor het hanteren van waarlijk eerlijke lonen.
Wilt ge een vrije markt. Neem dan initiatief. Zorg dat een repressieve overheid niet nodig is. Ga vrijwillig voor een meer leefbare wereld.