Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Shai-Hulud
Nogmaals, ja het gaat over een nieuwe soort. Volgens de definitie kunnen ze zich voortplanten.
|
Als ik die site doorgenomen heb, kom ik hier misschien op te terug. Momenteel zit ik in mijn examens, en heb ik de tijd niet.
Citaat:
|
Nogmaals, een wetenschapper kan veel geld en respect verdienen als hij er in slaagt die theorie omver te werpen. Jij blijft beweren dat alle biologen, geologen, astronomen (want die beweren allemaal dat de aarde 4.5 miljard jaar oud is) zo koppig zijn dat ze hun ongelijk niet kunnen toegeven?
|
Helaas is dit zo. Diezelfde wetenschapper die veel geld en respect kan verdienen met een nieuwe theorie, kan evenzeer totaal geboycot, uitgelachen en verfoeid worden door de wetenschappelijke wereld zolang hij er niet in slaagt hen te overtuigen.
Citaat:
|
Ze tonen aan dat het idee (mutatie + selectie) dieren/oplossingen kan produceren die aangepast zijn aan de omstandigheden. Het bewijst minstens dat het mogelijk is.
|
Iedereen is wel op de hoogte van de situatie met de darwinvinken of de fruitvliegjes. Dit is micro-evolutie waar ik al van sprak. Dit vindt plaats op dagelijkse schaal, waaronder ook bij mensen. Het ziet er bijvoorbeeld naar uit dat de mens van de toekomst geen wijheidstanden meer gaat hebben, vermist die bij steeds meer mensen ontbreken.
Alles blijft echter binnen dezelfde soort. En daar ligt net het probleem.
Citaat:
|
Trouwens, nogmaals: een overgang van soort is niets meer dan een opeenstapeling van kleinere veranderingen. Meestal gebeurt een opsplitsing (dus één soort wordt twee soorten) als een deel van de populatie lang geïsoleerd is.
|
Als een deel van de populatie land geisoleerd is, ontstaat differentiatie, wat automatisch leidt tot nieuwe rassen, niet nieuwe soorten. Het mechanisme hiervoor is nog steeds onbekend.
Citaat:
|
Er zit een foutmarge op de datering met die methodes. De vervalsnelheid kan echter nauwkeurig gemeten worden. Men kan perfect weten hoeveel atomen (bij benadering) er in die klomp Uranium zitten. Dan kan men ook meten hoeveel atomen er in een bepaalde tijd vervallen. Daaruit kent men perfect de halfwaarde tijd. Het is absoluut niet nodig om ook te wachten tot die halfwaarde tijd verstreken is.
|
Nogmaals, de enige manier om te weten hoe snel de vervaltijd is, is door verschillende items waarvan men de ouderdom denkt de kennen met elkaar te vergelijken. Maar op welke wijze zijn die items dan gestaafd? Tot aan 3.000 BC is dat niet zo heel moeilijk, omdat men kan afgaan op schriftelijke bronnen en andere methodes. De Uranium methode wordt echter als zeer onbetrouwbaar beschouwd voor deze hele periode. Tussen 3.000 BC en 10.000 BC werkt men bijna uitsluitend met C-14 om de ouderdom te bepalen. Wat betreft periodes voor 3.000 BC werkt men maar al te vaak met kringredeneringen, vermits de doeltreffende C-14 methode hier dan weer onbetrouwbaar wordt ervaren.