[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door alfa16vjtd

Ik zie het eerder als het kamer per kamer verbouwen

Ja ok... zelf dan hé. jij wil kamer per kamer verbouwen om dan twee appartementen te maken. Maar ook die andere partij weet dat... het is daar dat de fout ligt in de logica. De N-VA huppelt nu op twee verschillende benen hervormen om te verbeteren (het gros van haar aanhang maar tevens ook de eersten die zullen lossen) en haar separatistische discours dat ze af en toe lost maar vooral verborgen wil houden (waar ze haar vaste aanhang heeft die niet direct zullen verdwijnen).

De totale onwil ligt eerder bij de PS als ze daar geen responsabilisering willen voor hun uitgave,.... ik veronderstel dat jij je vrouw ook al je geld laat uitgeven zonder dat ze er verantwoording voor aflegt?

#3: "Solidariteit is goed, maar... zoals het nu werkt, gedraagt Wallonië zich als een hulp-junkie. Er is geen responsabilisering."

Sinardet: "Ten eerste vind ik de terminologie ('junkie') nogal problematisch, zeker als je dit vertelt in een bekend buitenlands tijdschrift (nvdr: Bart De Wever in Der Spiegel). Dit draagt bij tot de verruwing van het debat. Maar laten we even voorbij de terminologie kijken, naar het idee erachter."

"Het klopt dat Wallonië in de jaren 1980 en 1990 niet het beste beleid heeft gevoerd om haar economisch herstel te bespoedigen. Het creëren van extra tewerkstelling leek niet de eerste prioriteit van Waalse regeringsleiders zoals Collignon of Van Cauwenberghe of van ministers als Happart – die trouwens ook Waalse regionalisten waren. Ik zou daarbij wel willen opmerken dat dit een gevolg was van de regionalisering die men ook aan Vlaamse kant heeft gewild. Het is niet echt consequent om eerst te zeggen dat ieder een beleid naar inzichten moet kunnen voeren en dan ineens: 'Ho, maar daar in Wallonië doen ze het heel anders dan wij en ze zouden beter een voorbeeld aan ons nemen'. Dan had men het economisch beleid maar nationaal moeten laten."

"Maar de laatste tien jaar is er toch duidelijk een nieuwe wind gaan waaien. Er is ook een nieuwe generatie aangetreden. Elio Di Rupo (PS) natuurlijk, maar ook Jean-Claude Marcourt (Waals minister van Economie, PS), Rudy Demotte (PS), Paul Magnette (PS) en nog een aantal anderen. Wat je ziet is dat Wallonië vandaag een beleid voert dat heel sterk lijkt op dat van Vlaanderen. Het Waalse 'Marshallplan' wil de economie aanzwengelen en tewerkstelling creëren om zo Wallonië vooruit te helpen. Het is erg vergelijkbaar met het 'Vlaanderen In Actie-plan' van Kris Peeters. Het cliché dat men in Wallonië een soort marxistische politiek voert, klopt al lang niet meer."

"Bij bedrijfsleiders hoor je trouwens dat het ondernemingsklimaat in Wallonië op dit moment beter is. Zo is er in het Waals gewest minder administratieve rompslomp voor wie wil investeren. Of zoals Louis Tobback het onlangs formuleerde: 'Google is voor haar vestiging in Mons naar Di Rupo gestapt en binnen de zes maanden was alles in orde. Waren ze naar Kris Peeters gestapt om in Puurs iets te beginnen dan was het waarschijnlijk nog altijd niet in orde geweest'. Er wordt dus stevig aan de weg getimmerd."

#4: "Als Wallonië het tegenwoordig toch zo veel beter doet, waarom heeft het dan zoveel schrik voor meer responsabilisering?"

Sinardet: "Er is wel degelijk een begin van nieuw elan in Wallonië. Qua economische groei deed het Waals Gewest het zowel in 2008 als 2009 beter dan het Vlaams Gewest. Maar ze komen natuurlijk van ver, waardoor de kloof op heel wat punten groot blijft."

"Als je naar het primaire inkomen kijkt (dat is het inkomen voor belastingen, sociale bijdragen en uitkeringen, dus voor herverdeling) dan zie je dat dit in 2009 in Vlaanderen gemiddeld bijna een kwart hoger lag dan in Wallonië en bijna 15 procent hoger dan in Brussel. Na die herverdeling ligt het gemiddelde inkomen van een Waal nog steeds 17 procent lager en dat van een Brusselaar nog steeds 11 procent lager dan van een Vlaming. Dat blijkt uit cijfers van het Instituut voor Nationale Rekeningen. Het is een werk van lange adem om die achterstand in te halen. Als je vandaag de solidariteit die bestaat via de sociale zekerheid of via de financieringswet zou doorknippen, dan zal Wallonië wel degelijk verarmen. Vandaar dat Franstalige partijen als de PS zich daartegen verzetten."

"Je moet weten dat de financieringswet zoals ze nu bestaat al vrij 'responsabiliserend' werkt, omdat de dotaties die de regionale overheden ontvangen voor een groot deel gebaseerd zijn op de ontvangsten van de personenbelasting in die regio. Het is wel zo dat er daarnaast een solidariteitsmechanisme bestaat dat de grootste verschillen compenseert. Dat kent nu enkele perverse effecten die men best kan wegwerken, al zijn ze in de praktijk wel vrij beperkt."

"Het wood 'responsabilisering' is trouwens een slogan geworden waaraan impliciet verschillende definities gegeven worden. Nu, ik ben ook voor responsabilisering. Voor mij betekent dat vooral: zorgen dat een overheidsniveau de negatieve financiële gevolgen van haar beleid niet kan afwentelen op een ander overheidsniveau. Het dossier over de pensioenlasten van de ambtenaren is een prachtig voorbeeld. De gewesten kunnen zelf beslissen om meer ambtenaren aan te werven of om ze opslag te geven (wat onlangs is gebeurd). Maar de pensioenen worden federaal betaald. Als de Vlaamse of Waalse regering beslist om meer ambtenaren aan te nemen, dan vind ik dat zij daarvan ook een deel van de financiële gevolgen voor de pensioenen moeten dragen. Maar wat zien we? Dat politici die dat al jaren publiek bepleiten, terugkrabbelen als het zover is. Nu dat in de nota Vande Lanotte staat, zegt Kris Peeters: 'Ja maar dat gaat ons geld kosten!' Tja, dat is nu eenmaal de bedoeling van responsabilisering. Dat gaat ook Wallonië geld kosten."

Het zou goed zijn moest je niet zo sloganesk antwoorden je speelt vrij veel in mijn kaarten .