Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre
Zo te lezen kijkt hij naar je op en ziet hij je graag. Tegelijkertijd is hij zo bang dat hij jou ook weer kwijtraakt dat hij agressief tegen je doet. Als hij nu wéér wordt verplaatst gebeurt er precies waar hij nu bang voor is: De mensen waaraan hij zich heeft gehecht weer kwijtraken.
Het kind heeft duidelijk aandacht nodig en in zijn geval geldt voor hem: Negatieve aandacht is óók aandacht.
|
Ja, hij zoekt de aandacht echt op. Ondanks alles zou ik hem echt missen. Vreemd, maar als ik thuis zit mis ik hem en als ik hem dan eens een paar uur in de klas heb, raak ik gefrustreerd.
Ik krijg hem alleen stil als ik een sprookje vertel.
Hij komt graag bij mij. Maar dat is ooit anders geweest. Hij mocht me niet en probeerde me echt te raken in het begin. Hij weigerde van mn klas te betreden, men moest hem binnen sleuren. Ik negeerde hem totaal en deed alsof hij niet bestond. Nu echter hoor ik hem vaak door de gang gillen 'jullie zijn dom en willen me slaan, ik wil naar suqar'. Is hij bij mij, dan heb ik het gevoel dat hij zsm weg wilt gaan. Overal waar hij gaat voelt hij zich niet op zn plaats. Echt, ik kan gewoon niet mee. Dat soort gedrag is bizar en het is niet gemakkelijk om met zo iemand om te gaan.