Goede en slechte Belgen
Goede en slechte Vlamingen.
De Vlamingen opdelen in goede en slechte is dom. Dit begrip werd gelanceerd door een particraat met de bedoeling dat de mensen zich zouden gaan ergeren aan het communautaire wat dan meteen zou meebrengen dat het schade zou berokkenen aan die partij die het communautaire hoog in het vaandel voert.
Het is echter een slag in het water want het vindt geen ingang.
Een opdeling in bewuste Vlamingen en Vlaamse dummies heeft wel zin vermits ze op een feitelijke toestand berust.
Onder bewuste Vlamingen verstaan we diegenen die iets afweten van de geschiedenis van de Vlaamse bewustwording a.g de strijd voor sociale en culturele gelijkheid en dit sinds 1830 .
Dummies hebben in het beste geval een klokje horen luiden maar weten de klepel niet hangen, wat niet weerhoudt dat ze deel nemen aan het debat. Hun argumenten berusten op holle, niets zeggende slogans.
Andere dummies benaderen het communautaire ideologisch. Ze vertrekken van de ideologische dogma’s a.g. ze benaderen het probleem met oogkleppen aan.
Honkvast, conservatief, blijven ze hun politieke activiteit beperken tot het sociaal – economische zoals ze dat al doen sinds de tweede helft van de 19e eeuw. Met succes en gelukkig voor de gewone mens, fungeerden ze als zweeppartij om het sociaal onrecht te bekampen. De actuele problemen zoals het communautaire ignoreren ze en blijven als dusdanig, eigen aan het Belgisch kader, in het wiel rijden van hun grote zusterpartij in het zuiden. De kiezer heeft hun daarvoor zwaar afgestraft. Het begrip dummies is niet eigen aan een bescheiden sociale status. De dogmatische benadering is ook die van een categorie bestaande uit kunstenaars, auteurs, zangers, journalisten, gelovige en vrijzinnige. die in naam van dogmatisch internationalisme en partijtrouw, blind blijven voor de werkelijkheid.
Onwetendheid ligt aan de basis van veel misverstanden. Niet willen weten is misdadig.
|