Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie
het komt er eigenlijk op neer dat de zogenaamde rebellie in Libië een product is van de Franse geheime dienst in samenwerking met enkele topfiguren uit de entourage van Qadhafi. Mensen die dus al decennia met hem samenwerken, niet de doorsnee bewoners van Libië.
[...]Het is dus geen burgeroorlog daar, maar een smerige oorlog van het westen tegen Libië met een paar Libische (zonder twijfel omgekochte) handlangers. Men ruilt met andere woorden de ene dictator voor een andere. En dan verhuizen de olie- an gascontracten van Italië naar Frankrijk. Dat verklaart ook waarom Italië bepaald niet enthousiast staat te springen om zich te bemoeien. Die h�*dden al aardige contracten...
|
Een staaltje van realpolitik dus? Dat zou kunnen, maar er ontbreekt nog wel wat aan je analyse. Namelijk ...
1) Dat de Franse geheime dienst interesse heeft voor verraad in de entourage van Gaddafi spreekt vanzelf.
2) De opstand in Libië was volgens mij niet mogelijk geweest zonder de voorafgaande opstanden in Tunesië en Egypte. Zijn verraders uit die landen ook vorig najaar bij Sarkozy te biecht gegaan? Waarom was Sarkozy niet bereid de opstand in Egypte te steunen als dit een prima opmaat zou zijn voor de opstand in Libië?
3) De heer Mesmari kan aan de geheime dienst van Frankrijk veel belastende informatie over Gaddafi hebben verstrekt, die Sarkozy pas bereikte toen de betogingen begonnen, waardoor Sarkozy zich moreel verantwoordelijk voelde om in te grijpen toen de opstandelingen terrein verloren.
4) Nergens wordt aangetoond dat Frankrijk hand en span diensten heeft verricht om de betogingen te organiseren en de opstand te beginnen en om het leger in het oosten van Libië er toe te brengen om de kazernes te verlaten en de wapendepots onbewaakt achter te laten.
Ik vermoed vooralsnog dat uw verdenkingen tegen Frankrijk het gevolg zijn van uw geconditioneerde wantrouwen tegen alles wat verband houdt met het Westen en het kapitalisme en dat u zichzelf voor de gek houdt. Ik kan mij natuurlijk vergissen, maar dan moet het toch mogelijk zijn om een spatje bewijs te vinden voor uw beschuldigingen.