Het calvinisme:
Het calvinisme legt zeer sterk de nadruk op 'onophoudelijke menselijke bezigheid', een koortsachtig streven naar activiteit, werken en prestaties.
Volgens Erich Fromm (van de Frankfurter Schule) is dit koortsachtig streven “niet” het resultaat van een innerlijke kracht en / of zelfvertrouwen, het zou eerder gaan om een wanhopige poging om te ontsnappen aan de angst.
Onmachtgevoelens worden door bezeten bezigheid te boven gekomen (= dwangneurose).
Bij de Grieken werd dit probleem (in iedere maatschappij moet er toch een beetje gewerkt worden) opgelost door slavenarbeid (binnen zo'n maatschappij was arbeid de vrije mens onwaardig).
Calvinisme = innerlijke arbeidsdwang (die mensen tot hun eigen slavendrijver maakt).
Zonder deze innerlijke dwang (die irrationeel is) had het kapitalisme zich niet kunnen ontwikkelen.
|