[alfa16vjtd]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

In je eigen land? Het lijkt me wel beter dat je de belgische wegcode geleerd hebt, niet? En dan moet je er ook nog op rekenen dat je in je 'eigen' land je rijbewijs m�*g halen als je er niet eens woont. Het lijkt me dan gewoon beter dat je leert rijden op de wegen hier. Een theorie-examen uit het buitenland telt ook niet altijd om hier de rijproef te mogen doen. Dus dan moet je het examen volledig daar doen. Lijkt me niet echt praktisch om iedere week naar polen te sjeezen voor de les en te gaan oefenen en het rij-examen te doen en ondertussen hier wel te werken en een gezin te hebben, niet? Voor het theorie-examen in een andere taal betaal je trouwens een toeslag, heb je een tolk nodig tijdens het praktisch gedeelte dan vallen die kosten helemaal op de geëxamineerde. Veel mensen die het Nederlands nog niet helemaal machtig zijn vragen sowieso een tolk voor het praktisch gedeelte, om dan op het examen te merken dat het helemaal niet nodig was.




Het kan in een aantal landen, of het in polen kan weet ik niet.
Kan je in Iran als homokoppel over zorgeloos op straat wandelen, hand in hand?



Mobiliteit is geen integratie? Daar ben ik het pertinent mee oneens. Integratie is voor mij het op een volwaardige manier kunnen meedraaien in een maatschappij. Als je iedere dag afhankelijk bent van een ander om op je werk te geraken, dan is er een probleem met integratie. Die afhankelijkheid kan te wijten zijn aan een medisch probleem, of bijv. geen rijbewijs hebben. Je kan je dan natuurlijk een andere job zoeken, maar als de reden gewoon is dat het Nederlands net iets te gevorderd is op een examen waar taal eigenlijk niet belangrijk is, dan is dat redelijk absurd. Om de verkeersregels in België te kennen en te kunnen toepassen heb je immers geen NL nodig. Je moet gewoon weten waar al die borden voor staan en wat je moet doen in diverse situaties. Een gebrek aan mobiliteit kan je wel tegenhouden om verder te integreren. Integreren als gewoon normaal doen. Er zijn inderdaad mensen die er bewust voor kiezen geen auto te hebben. Die het niet erg vinden om pas om 21u thuis te komen als ze voor 't werk weer eens ergens naartoe moesten en er een lange complexe openbaar vervoer - en - voettocht hebben opzitten. Die het niet erg vinden om kinderfeestjes te moeten weigeren omdat je er niet geraakt. Da's fijn voor de mensen die dat willen, natuurlijk. Wellicht zie je je kind naar feestjes en de hobby brengen ook als een luxe die je pas kan verwerven nadat je NL verfijnd genoeg is om door het theorie-examen te geraken? En als iets dat helemaal niks te zien heeft met integratie?




Een beetje menselijkheid is toch niet teveel gevraagd?
Ik heb hier ooit een discussie gehad over een allochtone vrouw die na jaren behoorlijk onderdrukt te zijn door haar man (niet buiten mogen komen zonder toestemming, geen contacten met anderen zonder toestemming, natuurlijk niet werken,...) de stap zet naar diensten om hulp te zoeken om eruit te geraken, en dan vonden er nóg dat die vrouw maar eerst NL moest kennen.

Voor dit laatste zou er moeten een aktie komen uit jullie gemeenschap om haar wegwijs te maken in het land. Het kan niet de bedoeling zijn om voor iedere taal een tolk te voorzien. Je laatste voorbeeld haalt btw goed aan hoe belangrijk het is de taal te spreken. Je bent immers afhankelijk van anderen om voor jezelf kunnen op te komen.