Bekrompen provincialen zullen er altijd bestaan. Het erge is dat ze doen alsof wij nooit Nederlanders tegenkomen. Het is blijkbaar moeilijk te aanvaarden dat niet iedereen gelijk denkt. In het echte leven zou ik waarschijnlijk zulke personen niet tot vriend kunnen hebben. Daarvoor zijn ze veel te zuur.
Onze 'vriend' Guido beseft niet dat hij zijn eigen Maaseik eerder aan het beledigen is dan die Nederlanders die als indringers beschouwd worden (zoals bijna iedere buitenstaander in kleine dorpen beschouwd worden). De meeste irritaties zijn er het gevolg van geanticipeerde vooroordelen die zichzelf versterken puur door het zelfvervullend karakter ervan.
Wel aandoenlijk dat zulke mensen bijstand denken te krijgen van de rest van het Vlaamse Gewest of 'uit ervaring' zouden spreken.
Diegenen die zich ergeren zijn toch mooi die Maaseikenaars, en niet die Nederlandse 'indringers'. Dit spreekt mijns inziens eerder (in dit specifieke) slecht voor die Belgen, men moet het alleen maar zelf beseffen.
Als men mild is met kritiek op dorpelingen, dan is het uit medelijden. Het is moeilijk niet hautain te zijn indien men 'echt' eerlijk is. Wat bij mij ook een rol speelt is een teleurstelling dat weer een cliché wordt bevestigd met betrekking tot stad versus dorp, en hoe stad weer opener van geest blijkt.
__________________
Vermijd woordenwisselingen met kletskousen:
elk kreeg een tong, maar weinigen verstand.
Disticha Catonis
Laatst gewijzigd door Scarabaeida : 11 april 2011 om 19:44.
|