Ik wil hier niks vergoeilijken en proberen goed te spreken. Het is inderdaad verkeerd dat kinderen van een bepaalde ouderdom niet tot 's nachts op straat spelen. Toch heb ik mijn bedenkingen daarbij.Ik ken kinderen uit mijn jeugd die met hun ouders tot laat in de nacht(vroeg in de morgen) in de kroeg vertoefden en die nu nette burgers zijn.Als kind speelden wij ook tot zeer laat in de avond op de dijk aan de kust.Het is volgens mij hoe je karakter is gevormd. Inderdaad er zijn kinderen die in bepaalde milieu's beinvloed worden en later tot echte criminelen uit groeien. Het begint met kleine ,soms onschuldige,dingen en eindigd met ernstige delicten.
Vroeger als wij iets uit gespookt hadden kregen wij een ferme pak onder de broek,werden we streng gestraft enz....Slaan zal ik nu niet goed spreken maar onder impuls van de media en diverse beschermings groepen durven ouders geen dergelijke praktijken toepassen. Vroeger hadden wij niet zoveel impulsen of invloeden van buiten uit(media,....)en werden we bij wijze van spreken klein en jong gehouden. Als je de jeugd nu bekijkt zijn de meeste net bevrijdt van het ouderlijk juk. Arrogantie viert hoogtij.Ouders noch leerkrachten hebben bijna totaal geen invloed meer op hen. De rol van de kerk is ook zeer snel afgenomen. Dit spreek ik ook niet goed maar ze hadden een temperende opdracht op de jeugd.
Opvoeding ,beleefdheid en naastenliefde stond hoog in hun leuze. Nu is de tv de nieuwe kerk. Een kerk die voortdurend geweld en arrogantie uitspuwt. En wat doen de ouders eraan? Kan men tegen die machtige lobby van de reclame jongens op? Moet de economie niet voor gaan op de opvoeding van de kinderen.
Van welke sociale ladder je ook afkomt is matigheid de beste oplossing. Helaas zijn veel ouders zelf niet verzadigd en staat matigheid niet in hun woordenschat. Maar wie voedde die ouders wel op? Kinderen die het slachtoffer waren van het gruwel die oorlog naamt?Wat zij tekort hadden en de liefde en de vrijheid die ze toen ontbeerden gaven ze aan hun kinderen in zulke overdadige vloed dat zij ook het slachtoffer zijn. Het is net een terugkerende cirkel want wees nu eens eerlijk je wilt toch niet dat je kinderen hetzelfde tegenkomen(negatieve ervaringen)dat jij nu ondervind. Inderdaad we betuttelen ze teveel zonder rekening te houden met de psychologische invloeden vandien.
de moralist
|