Het zal je maar overkomen.
Je hebt niet enkel de pech dat je een verschrikkelijke diagnose te horen krijgt en lijdt onder allerlei fysieke kwalen en pijnen die het je ook psychisch zeker niet gemakkelijk maken. En tegelijk komen er andere problemen bij: je kan niet gaan werken, dus moet terugvallen op een vervanginsinkomen. Hierdoor wordt het moeilijk je huishuur/lening af te betalen, ... en kom je financieel dus in de problemen.
Dit terwijl de behandeling van je ziekte heel duur is, laat staan de "comfort-medicijnen" die je het leven wat draaglijker moeten maken ...
In ons welvarend land België, met een sociaal vangnet dat zo uitgebreid is dat het tot ver over de landsgrenzen bekend is en vele rijkdomzoekers aantrekt, blijven deze mensen in de kou staan.
In die mate dat ze moeten aankloppen bij de Vlaamse liga tegen kanker. Deze liga moet op zijn beurt aankloppen bij fondsen die eigenlijk bedoeld zijn om onder andere het wetenschappelijk onderzoek tegen kanker te financieren of instanties op te zetten waar meerdere personen van gebruik kunnen maken, ipv een soort individuele fondsen uitschrijven.
Ik vind het bijzonder shockerend dat we de landgenoten die het meest hulpbehoevend zijn, in de steek laten. Dit terwijl politici over mekaar struikelen in hun enthousiasme om groepen die perfect gezond zijn en kunnen gaan werken, een uitkering uit te keren, op kosten van ons allen.
Ik heb altijd gezegd dat ik dat goed vind, maar dat mijn goedheid en begrip hiervoor stopt op het moment dat de minst welstellende bevolking van dit land die aangewezen is op ons sociaal vangnet omdat ze gewoonweg geen andere keuze hebben (zijnde de zieken, invaliden en de gepensioneerden). Dat blijkt vandaag de dag het geval te zijn.
Ik vind het vrij beschamend om in een land te moeten leven dat aan haar eigen burgers (die zelf, of waarvan hun ouders, vroeger maandelijks de helft van hun inkomen afstonden aan de overheid) moet zeggen dat de kraan wordt toegedraaid, terwijl het iedereen die aan haar deur komt aankloppen voorzien van gratis voedsel, onderdak, personeel, ... en mensen die geregulariseerd worden (of naar hier komen via Schengen) voorziet van een gratis loon en onderdak terwijl zij perfect werkbekwaam zijn.
Citaat:
|
Het Kankerfonds is het laatste financiële vangnet als alle voordelen van de sociale wetgeving voorziet, uitgeput zijn. De aanvragen voor een tussenkomst van het fonds kunnen niet door de patiënt zelf worden ingediend, maar wel door ziekenhuizen, sociaal werkers van ziekenfondsen en OCMW's. Als het dossier goedgekeurd wordt, betekent dat een steun van 125 tot 1.250 euro, die het jaar daarop opnieuw kan worden aangevraagd, schrijft de krant Het Laatste Nieuws.
|
http://www.hln.be/hln/nl/962/Gezondh...roblemen.dhtml
Ik vind dat hier iets aan moet gebeuren en de betrokken ministers dringend hun verantwoordelijkheid moeten opnemen. Tenslotte is kanker, maar ook een andere ziekte of een medisch of psychologisch probleem dat voor tijdelijke of permanente werkonbekwaamheid zorgt, iets dat ons allen kan overkomen... Het laatste wat je dan kan missen, is ook nog eens financiële zorgen. Zelfs beperkte financiële middelen zijn op zo'n momenten alles behalve wenselijk.