Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc
Volgens Adriaenssens konden slachtoffers nauwelijks op hulp rekenen. "Ze wisten dat de dader machtig was en zij niet geloofd zouden worden", zegt hij
Veel slachtoffers van misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk in België waren niet ouder dan vier jaar. In sommige gevallen ging het zelfs om peuters van twee.
Het rapport vond geen babies in technische zin. Wel tweejarigen. Die zie ik ook geen gsm pakken.
Zeker dertien misbruikslachtoffers pleegden later zelfmoord
|
Eber, dit is smerig, dit is méér dan smerig, maar eerlijk gezegd; ik was niet verbaasd, wel over de grote aantallen, maar dat priesters e.d. viespeuken zijn weet ik al mn hele leven, wist mijn mama, die haar kinderen ver uit de buurt hield van zulke 'viespeuken', dat wist zelfs mijn oma ongeveer 'n halve eeuw geleden al. Bij haar was 't niet waar...zij zou haar kinderen nooit 'n veeg gegeven hebben als ze thuiskwamen vertellen dat 1 of andere kerkviespeuk handtastelijk geweest was, ze heeft 't ooit met eigen ogen gezien en veegde die kerel danig de mantel uit voordat ze hem buitenjaste, ook vertelde ze 't hele dorp er over...daarom juist snap ik dat niet...
Ouders laten hun kinderen toch niet in de buurt van zulk gespuis, niet dat 't niet al lang geweten was. Logisch nadenken; 'n man die kiest voor levenslang celibaat, dat kan niet goed gaan, instinctief (ja, noem 't maar vooroordelen) voel je toch aan dat daar wat mis mee is en vertrouw je je kinderen niet aan toe.
Bovendien wil er nog bij vertellen dat als ooit iemand, zò iemand in mijn buurt kwam, te dicht in de buurt kwam, zelfs toen ik nog 'n klein meisje was, schreeuwde ik de hele buurt bij mekaar, zeker weten...ook mn broertjes, want wie aan ons kwam, kwam aan ons mama die dat NIET/NOOIT over zich heen had laten gaan!
Rare mensen in de wereld...wat 'n wereld...