Stefaan Huysentruyt schetst een raak beeld van de huidige toestand in De Tijd:
De PS-voorzitter hoopt dat als Vlaanderen ziet dat Wallonië economisch aan de weg timmert, het meer begrip zal opbrengen voor de transfers van noord naar zuid. Als het Wallonië economisch beter gaat, nemen die transfers immers vanzelf af. Het discours is niet nieuw. Net voor de verkiezingen hield di Rupo het al eens voor een keure van Vlaamse bedrijfsleiders. Het past ook perfect in het communautaire harmoniemodel dat paars de voorbije jaren huldigde.
In werkelijkheid is dat harmoniemodel niet meer dan een dekmantel die over de onderhuidse communautaire spanningen werd gegooid in de hoop ze te smoren. Want sinds het Lambermont-akkoord zijn de Franstalige financiële eisen ingewilligd en volgde op elke Vlaamse vraag naar een verdergaande defederalisering botweg 'non'.
Maar nu dreigt het harmoniemodel als een boemerang in het gezicht van de Franstaligen terug te keren. Niet zozeer door de communautaire eisenbundel van Yves Leterme, wel door de verdere electorale opgang van het Vlaams Blok. Die biedt de Vlamingen opnieuw een communautaire stok achter de deur. De Franstaligen zijn razend dat zij met hun communautaire afwijzingspolitiek voor een deel verantwoordelijk worden geacht voor de verkiezingsoverwinning van het Blok. Maar razend of niet, ook zij beseffen dat als zij de communautaire problemen verder onder de mat blijven vegen, de kans groot is dat het Blok na de volgende verkiezingen helemaal 'incontournable' is geworden.
Het door de Franstaligen zo gevreesde doemscenario van 'België Barst' is met andere woorden heel erg dichtbij en kan maar worden afgewend als de Franstaligen met nieuwe stappen in de staatshervorming instemmen.
De kansen dat er binnen afzienbare tijd op het vlak van de staatshervorming 'iets' wordt gerealiseerd, zijn sinds 13 juni dan ook aanzienlijk toegenomen. Maar naar aloude gewoonte zullen de Franstaligen maximaal afremmen, waardoor dat 'iets' allicht te weinig zal zijn om de verdere opgang van het Vlaams Blok te counteren. Nochtans hebben ook de Franstaligen alles te winnen bij een efficiënte federale structuur. De winst die die oplevert, is een veelvoud van de door hen zo gekoesterde transfers. Dat tegelijk het Blok de wind uit de zeilen wordt genomen, moet voor hen een reden te meer zijn.
--------------------------------------------------------------------------
Na de 12de zwarte (of zoete) zondag wordt eindelijk duidelijk gezegd door Leterme, de gezaghebbende DE TIJD en anderen dat de onstuitbare opgang van het VB ook veroorzaakt wordt door ergernis over transfers, B-H-V, te weinig Vlaamse autonomie enz.
Meer en meer Vlamigen beseffen dat het VB de stok is achter de deur om de democratische (Vlaamse) meerderheid in dit land te laten zegevieren.
|