[poekieJ]

Ik hield me, zoals wellicht nog vele anderen, vanavond bezig met het kijken naar het songfestival. De finale is nog wel te pruimen aangezien de grootste boecht er dan wel uitgefilterd is (ik denk bv. aan de inzendingen van Nederland en Wallonië).

In ieder geval, bij de puntentellingen haalt iedereen zijn beste Engels boven, veelal aangevuld met wat Duitse woordjes die een assistent achter de schermen vermoedelijk net voor de uitzending op een papiertje heeft gekribbeld. Zelfs landen waarvan vele mensen nog nooit hebben gehoord trekken zich goed uit de slag, dat mag ook wel als je voor zo'n 100 miljoen mensen iets moet zeggen.
In Frankrijk vond men het echter niet nodig om over te schakelen op het Engels, en hij deed dan heel zijn uitleg maar in het Frans. Dat, op enkele Walen en Zwitsers na, niemand een idee heeft wat hij daar uit zijn nek staat te kletsen, is blijkbaar van geen enkel belang.
Als voorlaatste mocht ook de grote Franstalige natie, a.k.a. La Belgique, punten komen geven. Ook bijna volledig in het Frans, naar voorbeeld van hun grote broer in het Zuiden. Dat België in wezen franstalig zou zijn is er nog maar eens bij vele Europeanen ingeramd.

Mogen we zeggen dat vele Franstaligen toch met enige arrogantie en verhevenheid neerkijken op andere talen? Ik wil hier geen hele discussie uitlokken, maar ik kan mij toch niet van die indruk ontdoen. Elke dag worden die bewijzen ons weer tegen de neus geduwd.