Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Doomy
Ik ben nu niet bepaald wild van de SP.A, maar soms hebben ze wel een punt. Eerder merkte SP.A-voorzitster Caroline Gennez al terecht op dat alle vorige staatshervormingen er met en door de socialisten zijn gekomen.
SP.A-senator Frank Vandenbroucke merkte in De Zevende Dag op dat N-VA-voorzitter Bart De Wever, door absoluut zonder SP.A en Groen! te willen regeren, liever 'een rechts succesje' dan een 'Vlaams succes' boekt. 'Daardoor maakt hij de MR en dus het FDF van Olivier Maingain incontournable. En diens standpunten kennen we', zei Vandenbroucke.
Het is duidelijk dat de N-VA liever een rechts België dan een links Vlaanderen heeft als ze tussen de twee moet kiezen. Dit was in de jaren 1970 en 1980 ook al het geval met het rechtse en ekstreemrechtse deel van de Vlaamse Beweging. Daaruit blijkt nog maar eens dat de echte baas van Bart De Wever de werkgevers van VOKA zijn, en niet de Vlaamse werknemers. Progressieve flamiganten die moeten kiezen tussen een pro-belgische werknemerspartij SP.A en een pro-vlaamse werkgeverspartij N-VA hebben dus een probleem. Want wie vertegenwoordigt hen? In ieder geval niet het VOKA en de N-VA, die zitten te dwepen met Theodore Dalrymple die vindt dat de armen zelf schuld hebben aan hun armoede en ervoor pleit om de sociale zekerheid te vervangen door ouderwetse liefdadigheid.
http://www.standaard.be/artikel/deta...MF20110522_018 |
Ik snap eerlijk gezegd de strategie niet. Het FDF is onbetwistbaar de moeilijkste partner om mee te onderhandelen voor communautaire punten. Dus het lijkt mij logischer om voor PS/SPA te kiezen dan voor VLD/MR/FDF.
Anderzijds: waarom precies is MR/FDF "incontournable" als de VLD en niet de SPA wordt betrokken? waarom kan het niet dat de vlaamse liberalen zonder de waalse meedoen aan de onderhandelingen?
graag een antwoord