N-VA lijkt voorlopig blijkbaar niet te stuiten ondanks de tonnen 'merde' uit Wallonië en het georchestreerde en met een regelmaat van de klok terugkerende geschoffeer van de traditio's en andere groenen (alhoewel, deze laatsten zijn na de Aardappeloorlog van Wetteren bijzonder stil:zelfs ons Mieke (Vogels) geeft er de brui aan) uit Vlaanderen.
http://www.standaard.be/artikel/deta...MF20110603_115
Waaraan dankt N-VA haar succes? Dankt ze haar succes enkel aan de populariteit van Bart of aan een massale verandering van mentaliteit bij de Vlaamse kiezer? En wat heeft die mentaliteitsverandering dan teweeg gebracht?
Wie of wat gaat de partij kunnen stoppen? En hoe?
Is het terecht dat de traditio's bibberen als je het over de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 hebt?
Zouden belgicistische krachten het nog aandurven om N-VA mee met het VB in een cordon te stoppen? En zou dat dan niet het totale debacle van geheel 'correct' politiek Vlaanderen betekenen?
Komt 2014 (volgende federale, Europese en Vlaamse verkiezingen in één jaar tijd) voor confederaal Vlaanderen te laat, te vroeg of net op tijd?
Of is het dan al rijp voor een totaal onafhankelijke koers?