[De schoofzak]

Niemand heeft bezwaren dat er een vroegere pensioenleeftijd moet zijn en blijven voor fysiek zwaardere beroepen.
(zelfs al is het moeilijk om die precies vast te leggen: een verpleegster die een arts-specialist bijstaat om wat administratie, wat bloed te trekken, bloeddruk te nemen, apparatuur te bedienen .... is al heel wat anders dan de sleur van de nachtdienst in een Rust en VerzorgingsTehuis.
een bouwvakker die in zijn klimaatgecontroleerde cabine een buldozer of iets dergelijks bedient met een aantal hendeltjes ... is al heel wat anders dan de kromgetrokken sukkelaar die klinker of kasseien moet aanleggen in weer en wind ...)

Maar waarom durft men niet beslissen waar op dit ogenblik weinig durf voor nodig is?
Net zoals men in het buitenland beslist?

Bijvoorbeeld:

De pensioenleeftijd in 2020 zal 65 jaar en zes maanden zijn.
In 2022 wordt dat 65 en 9 maanden; in 2022 wordt dat 66.
In 2018 zal beslist worden of die 66 jaar langzaamaan opgetrokken moet worden tot vb. 67.

Brugpensioen wordt op een gelijkaardige manier, maar wel met flukser tempo en te beginnen vanaf vandaag opgeschoven.

Eenderwie die vanaf vandaag met pensioen of brugpensioen gaat voor 64 jaar (59 voor de erkende zware beroepen), betaalt een solidariteitsbijdrage op zijn pensioen, van 2 procent per jaar dat hij eer met pensioen gaat.
Die solidariteitsbijdrage gaat in een fonds, dat voorziet in een extra pensioenvoordeeltje voor mensen die langer werken dan hun 64° (59 voor de erkende zware beroepen), en geen 'gouden handdruk' kregen, noch een pensioen van meer dan 2000 € netto.