Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen
Geslotener dan de Aymara? 'T is daar dat ik tussen leef. Als een taxichaufeur met me begint te praten weet ik direct dat hij oorspronkelijk niet van La Paz is. In de rest van Latijns Amerika is het raar als een Taxichaufeur niét met je begint te praten. Uiteindelijk ben ik door die Aymara wel uitgenodigd geweest om 'compadre' te worden en dan ben je plots bijna familie. Het is zo dat het systeem werkt hier.
Ik zag vorige week nog een Russische (denk ik toch) film: 'Het concert' van Radu Mihaileanu. Een goede combinatie van tragiek en humor die de draak steekt met het sovjetverleden.
Nu, ik hoor wel dat Russische toeristen zich nogal eens onbeschoft kunnen gedragen...een houding van de nieuwe rijken die het leuk vinden te kunnen tonen hoe verkwistend dat ze kunnen zijn, en het leuk vinden personeel rond te commanderen. Samen met de Israëliërs zijn het volgens sommigen uit de sector de toeristen die het meeste uit de hoogte doen. Herken je dat enigszins?
|
Met de inca volkeren ben ik niet zo bekend, ben wel in Colombië geweest maar dat zijn in feite geen echte Indianen maar een mengelmoes. Net als Cubanen feestneuzen, down to earth, en zonder chichi. Beetje zoals Russen, maar wel veel minder gesloten.
Radu Mihaileanu is een Roemeen. Er is toch nog wel een verschil tussen de Roemeense en Russische cultuur.
Russische toeristen zijn inderdaad onbeschoft, en in Rusland is dat niet anders. Als je naar een winkel gaat of een kaartje wil kopen aan het loket word je afgeblaft en buitengekeken. Wachten in de rij kunnen ze ook niet, altijd een heel geduw en getrek en gescheld. En het zijn evenmin "heren op de weg".
Mensen die ze niet kennen en waarmee ze geen vriendschap hebben gesloten zijn quantité négligeable. Als je echter vriendschap hebt gesloten (heel gemakkelijk) dan mag je niet weg voor je samen heel zat bent geworden.