[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Anderzijds worden mensen dikwijls valse en halve beloften gedaan - om maar iets te zeggen : tegenwoordig staat bij heel veel interimvacatures "kans op vast werk", terwijl dat maar zelden het geval is.

Het 13de-maand systeem voor interims vind ik schandalig.

Hoezo, ik heb daar ook geen problemen mee gekend. 13de maand komt weliswaar pas eind januari, maar het was er wel. (als arbeider)
Dat werd berekend aan het aantal gewerkte dagen en de loonstroken.

Het loon is ook niet altijd duidelijk. Als men superdringend ergens moet inspringen heeft men meestal geen contract gezien voor het werk begint en dan wordt er aan de telefoon iets gepreveld van "oh ja, gewoon standaardloon van die sector, hé".

Dat is aan de uitzendkracht zelf om duidelijk te maken dat het allemaal wettelijk in orde moet zijn.
Alleen als er een echte vertrouwensband is tussen uitzendkracht en uitzendkantoor-medewerkers zijn uitzonderingen mogelijk.
Sommige kantoren hebben geprobeerd me jobs met een lager dan "voorzien" minimumloon aan te smeren. "'t is toch een goed beging nietwaar". Dat duurde echter niet lang. "kijk eens in mijn fiche , minimumloon zoveel, of 'k kom niet buiten." 1 keer konden ze het vragen, de 2de keer konden ze fluiten naar mijn diensten.
Ook "klanten" van de uitzendkantoren maken soms beloften die ze niet nakomen. Dat "kans op vast" is zo eentje. Ook daar was het simpel. De gentlemens agreements tussen uitzendkantoren en klanten was "toen" 3, als de uitzendkracht bevalt, 3 maand uitzendarbeid (nu is dat zelfs 4 maand), en dan een proefkontrakt bij de nieuwe "vaste werkgever".
Ik was daar resoluut in. Veel beloven en weinig geven doet zotten in vreugde leven. Vast beloofd, en na de "inloopperiode" toch nie krijgen, volgende job aub...

Verder komen de weekcontractjes haast altijd te laat wat wel vreemd is daar men in theorie niet mag beginnen werken zonder contract.

Ook is dat aan de uitzendkracht, het contract op te halen. Simpele truk, "Email" en afprinten.